W kościele parafialnym w  Słońsku dobiegają końca prace konserwatorskie przy  stolarce okiennej i  drzwiowej. Dotyczą one  drzwi głównych, dwóch bocznych, dwóch okien w  nawach bocznych, w  zakrystii, okien w  wieży oraz  drzwi wewnętrznych z  kruchty podwieżowej do  nawy i  do  zakrystii. Istotą tych prac było zachowanie i  utrwalenie oryginalnej substancji zabytkowej oraz  rekonstrukcja oryginalnej kolorystyki w  oparciu o  badania konserwatorskie na  obecność historycznych mono/polichromii. Kościół w  Słońsku został wzniesiony w  stylu późnogotyckim w  latach 1480-1508 z  inicjatywy balliwa zakonu joannitów Richarda von  Schulenburga. Zakończenie budowy nastąpiło w  latach 1520-1522, kiedy to  nad  wnętrzem założono sklepienia gwiaździste. Budowla otrzymała plan prostokątny z  wielobocznym zamknięciem po  stronie wschodniej. W  sensie architektonicznym jest  to  trzynawowa, czteroprzęsłowa hala z  obejściem i  wielobocznie zamkniętym prezbiterium. Po  stronie północno-wschodniej znajduje  się zakrystia a  po  zachodniej czworoboczna wieża. Masyw wieżowy był  wielokrotnie przebudowywany i  remontowany. W  obecnym swym  kształcie wieża posiada neogotyckie cechy stylistyczne nadane jej  w  latach 1814-1815 za  sprawą znanego berlińskiego architekta Karla Friedricha Schinkla. Stolarka okienna i  drzwiowa słońskiego kościoła pochodzi z  początku i  końca XIX  wieku oraz  lat 20.  XX  wieku.