Wzniesiony w 2. poł. XIII w., został w XV w. powiększony o zakrystię i wieżę, a w pocz. XVI w. przesklepiony. W 1614 dobudowano dwie kaplice, a w trakcie remontu w 1710 przekształcono okna. Gotycka budowla jest orientowana, murowana z kamienia narzutowego, jednonawowa z prostokątnym w rzucie prezbiterium, zakrystią i kaplicą od północy, drugą kaplicą od południa i wieżą od zachodu, nakryty dachami dwuspadowymi, wieża hełmem ostrosłupowym. Nawę i prezbiterium przekrywają sklepienia sieciowe, wnętrza pozostałych członów sklepienia krzyżowe. W wyposażeniu wnętrza zachowały się dwa późnogotyckie tryptyki oraz szereg renesansowych płyt nagrobnych. Teren przykościelny otoczony jest murem z bramą o ostrołucznym przejeździe (XV w.).