Mimo otrzymanego w 1298 przywileju na budowę ratusza, wzniesiono go później – w 2. poł. XIV w. W 1502 został powiększony o część wschodnią z wieżą. Równocześnie do ściany północnej dostawiono dom kupiecki, który z czasem stał się częścią ratusza. Zagrożony katastrofą dom rozebrano i w 1672 wzniesiono na jego miejscu nowy. Przebudowano także ratusz, adaptując poddasze oświetlone dostawionymi od południa wystawkami. Po zniszczeniach wojennych 1945 zachowały się mury kapitalne oraz częściowo sklepienia parteru i piwnic. W latach 1976–1986 ratusz został odbudowany z przeznaczeniem na dom kultury i bibliotekę. Jest murowany z cegły, założony na planie litery L, z czworoboczną wieżą od wschodu skrzydła południowego, piętrowy, nakryty dachami dwuspadowymi. W starszej, południowej części zachowały się sale (piwnica i parter) ze sklepieniami krzyżowo-żebrowymi wspartymi na środkowym flarze. Szczyt elewacji wschodniej, przesłoniętej częściowo wieżą, zdobią sterczyny i blendy, obecne również na ścianach wieży, zwieńczonej hełmem z latarnią. Elewację południową urozmaicają trzy okazałe wystawki w kształcie trzykondygnacyjnych szczytów ujętych spływami wolutowymi.