Pierwotnie był to dwór obronny wzniesiony ok. 1620, który w kon. XVIII w. został przebudowany w klasycystyczną rezydencję. Po 1945 był w posiadaniu PGR, lecz porzucony w 60. latach uległ zrujnowaniu. Zachowane są mury kapitalne parteru i piętra z trzykondygnacyjnymi ryzalitami na osiach elewacji frontowej i ogrodowej, zwieńczonymi trójkątnymi przyczółkami.

Źródło: Zabytki architektury województwa lubuskiego, Zielona Góra 2010 r.