Zbudowany w 1521, w latach 1526–1945 należał do ewangelików. Opuszczony od 1945 został wyremontowany w 1958. Późnogotycki, orientowany, murowany z cegły, jednonawowy z trójbocznie zamkniętym prezbiterium, zakrystią od północy i wieżą od zachodu. Nawa i prezbiterium przekryte są pozornymi sklepieniami kolebkowymi. Dwa wejścia zewnętrzne ujęte są portalami, zamkniętymi łukiem w ośli grzbiet.

Źródło: Zabytki architektury województwa lubuskiego, Zielona Góra 2010 r.