Barokowy, wzniesiony w 1732 z fundacji Kittlitzów, jako ewangelicki. Opuszczoną i zdewastowaną świątynię odbudowano w latach 1982–1984. Jest budowlą murowaną, oktogonalną w planie, z pięcioboczną absydą od zachodu i cylindryczną klatką schodową od północy. Wnętrze przekryte jest kopułą, na zewnątrz uformowaną w wieloboczny dach mansardowy z latanią i baniastym hełmem. Plastykę elewacji kształtują pilastry, obramienia okien i hemisferyczne wnęki. We wnętrzu zachowało się szereg płyt nagrobnych w tym gotycka z 1514 i renesansowe figuralne.

Źródło: Zabytki architektury województwa lubuskiego, Zielona Góra 2010 r.