Pierwotnie ewangelicki, zbudowany w latach 1828– 1833 w stylu klasycystycznym. Projektantem świątyni był prawdopodobnie K. F. Schinkel. Skierowany stroną prezbiterialną na północ, kościół jest murowany, salowy na planie prostokątna, z wyodrębnioną wewnętrzną absydą, z wieżą od północy między klatkami schodowymi prowadzącymi na empory, nakryty dachem dwuspadowym. Wnętrze przekryte stropem, opięte jest emporami wspartymi na kanelowanych kolumnach. Elewacje artykułowane są szeregami półkoliście zamkniętych okien; fasadę dzieloną gzymsami wieńczy trójkątny pseudoprzyczółek oraz wieża z ostrosłupowym hełmem.