Późnogotycka, drobna siedziba szlachecka, została w 1. poł. XIX w. przebudowana (obniżenie dachu) i powiększona. Jest murowana, założona na planie prostokąta, przedłużonego aneksem na południe, piętrowa (część starsza) i parterowa, nakryta dachami dwuspadowymi. W piwnicach występują sklepienia kolebkowe, na parterze i piętrze stropy belkowe. Architektoniczne elementy obniżonych szczytów starszego członu wskazują jego pierwotną formę – schodkową.
 

Źródło: Zabytki architektury województwa lubuskiego, Zielona Góra 2010 r.