Wzmianka o kościele z 1311, ufundowanym przez księcia Przemka może dotyczyć obecnej świątyni, w nowszych czasach gruntownie przebudowanej. W latach 1539–1668, gdy był w rękach ewangelików, został powiększony przez poszerzenie nawy w kierunku północnym. Spalony w 1631 do 1672 pozostawał w ruinie. Uszkodzony pożarem w 1724 został szybko odbudowany. Był wielokrotnie remontowany i restaurowany. Kościół, murowany z kamienia, ma niesymetryczny układ planu, jednonawowy z poligonalnie zamkniętym prezbiterium, zakrystią z emporą od południa i wieżą od północy. Nawę przekrywa strop wsparty dwoma rzędami słupów.
 

Źródło: Zabytki architektury województwa lubuskiego, Zielona Góra 2010 r.