Renesansowa siedziba szlachecka została w XVII w. przebudowana w duchu baroku. Dalsze zmiany zaszły w 1863, kiedy do fasady dostawiono boczne skrzydła oraz w 1893, gdy w przestrzeń między skrzydłami wprowadzono pomieszczenie z reprezentacyjną klatką schodową, a całości nadano kształt neobarokowy. Po 1945 pałac użytkowany był kolejno przez Leśnictwo, Technikum Rolnicze, a w latach 1974–1983 mieścił Dom Dziecka. Przez ostatnie 20. lat był opuszczony, obecnie w trakcie remontu. W otoczeniu pałacu znajduje się rozległy park krajobrazowy z XVIII–XIX w.