Borów Polski, wzmiankowany w 1220, od połowy XIV w. do 1649 należał do wpływowego w księstwie głogowskim rodu Rechenbergów. Za ich sprawą ok. 1400 powstał tutaj zamek, usytuowany na stoku wzniesienia. Był budowlą na planie wydłużonego prostokąta, piętrową, zamykającą wschodni bok czworobocznego dziedzińca, otoczonego murem kurtynowym i suchą fosą. W poł. XVI w. do dłuższego boku zamku, od strony zewnętrznej dostawiono równoległe skrzydło renesansowe z cylindryczną basztą narożną. W 1649 dobra Rechenbergów w Borowie przejęli jezuici, a opuszczony zamek popadł w ruinę. Ok. 1800 renesansową część zaadoptowano na magazyn. W 1961 zawalił się dach i wszystkie stropy. Obecnie zachowane są mury kapitalne skrzydła renesansowego, bez baszty, kamienne, trzykondygnacyjne.