Zbudowany po połowie XIII w., od 1296 był pod patronatem konwentu augustianów w Żaganiu. W XV w. został powiększony o zakrystię i wieżę z kruchtą w przyziemiu, a drewnianą kolebę w prezbiterium zastąpiono sklepieniem. W XVI w. przesklepiono także nawę. W XIX w. zdjęto zagrożone sklepienie sieciowe nawy, wprowadzając strop drewniany, otwarty na więźbę. Kościół jest orientowany, murowany z kamienia narzutowego, jednonawowy z prosto zamkniętym prezbiterium, do którego od północy przylegają zakrystia i wieża. Budowlę nakrywają dachy dwuspadowe. Prezbiterium przekryte jest sklepieniem krzyżowo-żebrowym, zakrystia kolebkowo-krzyżowym, a nawa wysokim stropem drewnianym. W elewacji wschodniej prezbiterium zachowało się pierwotne okno szczelinowe (XIII w.). Zewnętrzną ścianę wieży zdobi renesansowe sgrafto ze sceną Ukrzyżowania, konserwowane w 70. latach XX w. W wyposażeniu wnętrza znajduję się gotycka, kamienna chrzcielnica oraz obrazy z XVII– XVIII w.