Podczas badań archeologicznych na terenie średniowiecznego założenia obronnego w Witkowie natrafiono na relikty nieznanego dotąd obiektu oraz piwnic. Badania prowadzi Muzeum Archeologiczne Środkowego Nadodrza w Zielonej Górze zs. w Świdnicy pod kierownictwem dr. Arkadiusza Michalaka. W ich trakcie natrafiono na pozostałości bastei południowo-wschodniej lub budynku bramnego, będącego elementem systemu obronnego dawnej siedziby rycerskiej. Niestety relikty zostały w znacznym stopniu zniszczone przez prowadzone w przeszłości działania budowlane. Pomimo ograniczonego zakresu badań, w wykopie sondażowym osiągnięto poziom pozwalający na zbadanie sposobu posadowienia obiektu, który podobnie jak fundamenty samej wieży mieszkalnej, został wykonany na drewnianym ruszcie, który miały stabilizować grunt i zapobiec osiadaniu budowli. Pobrano także próbki drewna, które być może przy pomocy datowania radiowęglowego i metody wiggle matching pozwolą ustalić przybliżoną datę jego wzniesienia. Badania archeologiczne wykazały także skalę przekształceń w tej części założenia. Nienaruszone współczesnymi przekształceniami warstwy zawierające materiał późnośredniowieczny i nowożytny znajdują się aż 2,5 metra poniżej poziomu majdanu kopca.
Innym z ciekawych odkryć było natrafienie na zasypaną piwnicę ze sklepieniem kolebkowym, której początków należy upatrywać w XVI w. Odkrycie piwnicy, która dotychczas nie została udokumentowana, było sporym zaskoczeniem dla archeologów, natomiast według relacji okolicznych mieszkańców, o jej istnieniu wiedziano od dawna. Świadczą o tym m.in. fragmenty cegieł tzw. dziurawek używanych przez PKZ w trakcie remonty wieży (w latach 1978–1984), które posłużyły do zasypania jej wnętrza.
Początki siedziby rycerskiej w Witkowie sięgają połowy XIV w. Jej fundatorami byli prawdopodobnie przedstawiciele rodu von Nechern, a po 1419 r. przeszła na własność rodu von Warnsdorf. Założenie obronne składało się z wieży mieszkalnej, dziedzińca, wału i fosy. Budynki wraz z dziedzińcem były otoczone murem kamiennym, którego większe fragmenty zachowały się od strony wschodniej – wjazdowej, pozostałe zaś są widoczne jedynie w partii fundamentowej.
Innym z ciekawych odkryć było natrafienie na zasypaną piwnicę ze sklepieniem kolebkowym, której początków należy upatrywać w XVI w. Odkrycie piwnicy, która dotychczas nie została udokumentowana, było sporym zaskoczeniem dla archeologów, natomiast według relacji okolicznych mieszkańców, o jej istnieniu wiedziano od dawna. Świadczą o tym m.in. fragmenty cegieł tzw. dziurawek używanych przez PKZ w trakcie remonty wieży (w latach 1978–1984), które posłużyły do zasypania jej wnętrza.
Początki siedziby rycerskiej w Witkowie sięgają połowy XIV w. Jej fundatorami byli prawdopodobnie przedstawiciele rodu von Nechern, a po 1419 r. przeszła na własność rodu von Warnsdorf. Założenie obronne składało się z wieży mieszkalnej, dziedzińca, wału i fosy. Budynki wraz z dziedzińcem były otoczone murem kamiennym, którego większe fragmenty zachowały się od strony wschodniej – wjazdowej, pozostałe zaś są widoczne jedynie w partii fundamentowej.
