Stacje drogi krzyżowej pochodzą z 1 poł. XVIII w., a sposób ich mocowania i miejsce ekspozycji w kościele pozostały do dnia dzisiejszego niezmienne. W czasach powojennych obrazy przeszły częściową renowację. Zamalowano napisy pod stacjami. Przy tej okazji przemalowano również częściowo kartusze i ponownie przewerniksowano obrazy.
Stan zachowania zabytków wymagał podjęcia pilnych prac konserwatorskich mających na celu zatrzymanie procesów niszczących. Widoczne były lokalne odkształcenia płótna. W części obrazów stwierdzono ubytki zapraw i warstw malarskich. Istniejące werniksy były pożółkłe i ściemniałe. Stwierdzono również ślady żerowisk owadów w ramach.
Celem prac konserwatorskich w pierwszej kolejności było powstrzymanie procesów niszczących, oczyszczenie powierzchni, usunięcie wtórnych elementów, uzupełnienie ubytków zaprawy i warstwy malarskiej. Po wstępnym wyprostowaniu zafalowań usunięto wtórne, pociemniałe i pożółkłe werniksy. Wykonano reperacje podobrazi. Z lica obrazów usunięto również powojenne przemalowania, odsłaniając oryginalne napisy na malowanych u dołu kartuszach. Z powierzchni kartuszy usunięto przemalowania olejne, odsłaniając zachowane złocenia i srebrzenia.
Przeprowadzenie badań konserwatorskich doprowadziło do pogłębienia wiedzy na temat zabytku i pozwoliło na przywrócenie historycznego wyglądu stacji drogi krzyżowej. Zrealizowane prace konserwatorskie pozwoliły na wyeksponowanie walorów estetycznych oraz uczytelnienie zachowanych wartości zabytku. Zespół pod kierunkiem Bartosza Anusiaka, konserwatora dzieł sztuki, przeprowadził konserwację z najwyższą starannością. Po ponownym zamocowaniu obrazów w ramach, stacje drogi krzyżowej powróciły na miejsce pierwotnej ekspozycji.
Stacje drogi krzyżowej eksponowane w kościele pw. Św. Michała Archanioła w Świebodzinie stanowią wysokiej klasy kompozycję namalowaną narracyjnie, z ładunkiem emocji, będąc doskonałym dopełnieniem wnętrza świątyni.
Prace konserwatorskie przy pomniku epitafijnym Wolffa von Dyhrn i jego żony w kościele w Konotopie
Rozpoczęły się badania i prace konserwatorskie przy renesansowym pomniku epitafijnym Wolffa von Dyhrn i jego żony Magdaleny z domu von