Dybów, park dworski

Miejscowość Dybów (niem. Diebau) położona jest jeden kilometr na wschód od drogi powiatowej nr 295 z Nowogrodu Bobrzańskiego do Żagania. Wiedzie do niego wąska droga, znajdująca się między Dobroszowem Wielkim, a Gorzupią Dolną. Dybów to niewielki przysiółek, liczący zaledwie kilka gospodarstw. W środkowej części miejscowości położony jest dawny majątek żagańskich augustianów. Jego granice wyznaczają: od strony pd. droga wiejska, od strony zach. i wsch. gospodarstwa wiejskie, od strony pn. pola, otwarty krajobraz. Na dzisiejszej parceli liczącej 1,68 ha o kształcie prostokąta, dwór zajmuje centralne miejsce, od strony zach. znajdują się zabudowania folwarczne. Wjazd główny zlokalizowany jest od strony pn., tu parcelę ogradza współczesne ceglano-kute ogrodzenie.
Historia miejscowości przez wieki związana jest z zakonem augustianów z Żagania, którzy od XIII w. do 1810 r. zarządzali majątkiem. Później był on we władaniu wielu znamienitych rodzin m.in.: von Kleista, Wittiga, von Schneidera, Eckardta, Hiensinsa, von Prittwitz-Gaffron i in. Ostatnimi właścicielami przed wybuchem II wojny światowej była rodzina Gemeinert. W 1945 r. majątkiem dysponowało PGR, a od lat 90. XX w., majątek jest ponownie własnością prywatną.
Dwór wybudowano na przełomie XVII i XVIII w., a własność związana z Augustianami, wyklucza istnienie tu regularnego ozdobnego ogrodu barokowego. Mapa topograficzna z 1936 r. ukazuje układ majątku, którego główną częścią był znacznych rozmiarów dziedziniec wyznaczony budynkami gospodarczymi. Od pn. zamykał go dwór. Dziś dziedziniec jest znacznie większy, bowiem dawne budynki wyznaczające go od strony wsch. nie istnieją. Wspomniana powyżej mapa nie ukazuje parku. Najstarsze drzewa w tym obszarze znajdują się przy zach. stronie dworu, a ich wiek pozwala sądzić, że pochodzą z 1 poł. XX w. Dzisiejszy obraz współczesnego parku kształtują stosunkowo młode drzewa, zlokalizowane głównie na granicy parceli – samosiewy, tworzące zielone ściany majątku. Wzdłuż części głównego ogrodzenia oraz przy kolistym odjeździe dworu wykonano nowe nasadzenia z takich gatunków, jak żywotnik (Thuja) oraz cyprysik (Chamaecyparis). Pośród zieleni góruje znakomicie odrestaurowany dwór.