W dn. 13-14 września br. w Kosieczynie zorganizowane zostały Lubuskich Spotkań z Zabytkami pod patronatem Lubuskiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków. Ich głównym tematem był drewniany kościół w Kosieczynie, w którym właśnie zakończyły się, trwające 7 lat, kompleksowe prace remontowe i konserwatorsko-restauratorskie. Objęły one m.in., ustabilizowanie konstrukcji świątyni przy pełnym poszanowaniu dla jej wiekowej 600-letniej substancji wraz z pełną konserwacją jej wyposażenia i wystroju oraz uporządkowaniem otoczenia zabytku.
Rozpoczęto od Mszy Św., koncelebrowanej pod przewodnictwem J.E. bp dr Pawła Sochy. Następnie nastąpiło uroczyste wręczenie odznak „Za opiekę nad zbytkami”, które Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego przyznał opiekunowi kościoła ks. kan. Zdzisławowi Przybyszowi proboszczowi Parafii Rzymsko-Katolicka pod wezwaniem Świętych Apostołów Szymona i Judy Tadeusza w Kosieczynie oraz Pani Marii Dobry sołtys wsi Kosieczyn. Wręczenia odznak dokonał Pan Jan Świrepo Wojewoda Lubuski.
Licznie zgromadzeni mieszkańcy Kosieczyna oraz goście wzięli udział w sesji naukowej, podczas której konserwatorzy i badacze podzielili się doświadczeniami z badań i prac konserwatorskich prowadzonych w ostatnich latach w zabytku. Referaty wygłosili: M. Kozarzewski, R. Plebański, P. Gorek i R. Żankowski. Pokłosiem ich badań jest pięknie wydana książka, będąca pierwszą monografią kościoła, którą na zakończenie sesji zaprezentował ks. Z. Przybysz.
Sesji naukowej towarzyszyły ogromnie interesujące warsztaty, podczas których konserwatorzy prezentowali swoje rzemiosło np. oczyszczanie obrazów, wykonywanie złoceń, posługiwanie się szablonem itp.
Na drugi dzień zorganizowano objazd po drewnianych świątyniach w Boryszynie, Nowej Wiosce, Kalsku, Brodach i Chlastawie, który prowadził R. Plebański.
Impreza spotkała się z dużym zainteresowaniem mieszkańców i licznie przybyłych gości z terenu nie tylko naszego województwa ale i sąsiedniej Wielkopolski.
Kościół w Kosieczynie zachował w znacznym stopniu oryginalną drewnianą konstrukcję, pierwotną bryłę i formę architektoniczną oraz wystrój i wyposażenie, co stanowi o wyjątkowej wartości artystycznej, historycznej i naukowej zabytku. Zrealizowane w latach 2006-2012 badania i prace remontowe oraz konserwatorskie zmieniły nie tylko oblicze świątyni, przywracając jej dawną formę ale miały też szeroki społeczny wydźwięk. Wokół jej remontu skupiła się lokalna społeczność z sołtys wsi Panią M. Dobry, która wspierała nad wyraz mocno, osobiście zaangażowanego ks. proboszcza Z. Przybysza. Przebieg procesu konserwacji śledziły lokalne media a jego efekty prezentowano na imprezach plenerowych.
Udział konserwatorów dzieł sztuki M. Kozarzewskiego i P. Gorka, jak również zaproszonych przez nich do współpracy m. in., Państwa D. i R. Żankowskich oraz R. Plebańskiego, spowodował, że proces badawczy i konserwatorski został właściwie ukierunkowany i przeprowadzony z wielką starannością. To wszystko zadecydowało, że w kosieczyńskim kościele zorganizowane zostały pierwsze Lubuskie Spotkania z Zabytkami.
„Międzyrzecz – zamek piastowski z zespołem dworsko- parkowym” uznany rozporządzeniem Prezydenta RP za pomnik historii
Rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 13 listopada 2024 r. „Międzyrzecz – zamek piastowski z zespołem dworsko- parkowym” został uznany