Miejsce kradzieży/ zaginięcia: kościół parafialny pw. św. Marii Magdaleny w miejscowości Brzeźnica, gm. Brzeźnica, pow. żagański
Autor / warsztat: warsztat monachijski
Czas powstania: 2 poł. XIX w.
Materiał / technika: miedź (zbiornik), mosiądz (kran), stop żelaza (uchwyt do mocowania zbiornika na ścianie); sztancowanie, kucie, cyzelowanie, odlew.
Wymiary: wysokość ok. 55 cm, szerokość ok. 25 cm
Opis:
Zbiornik na wodę stanowił część lawaterza należącego do wyposażenia zakrystii kościoła par. pw. św. Marii Magdaleny w Brzeźnicy. Pojemnik zawieszony był w zakrystii, w niszy zlokalizowanej naprzeciw wejścia. W czasie, kiedy opracowana została karta ewidencyjna (1964 r.), brakowało już misy lavabo, która zapewne miała kształt konchy. Zaginiony pojemnik na wodę wykonany ze sztancowanej, kutej, cyzelowanej miedzianej blachy, ma kształt esowato wygiętej ryby – delfina. Na jego brzuchu umiejscowiony jest uchwyt do mocowania na ścianie. Ciało stworzenia pokrywają owalne łuski. Jego głowę nakrywa płetwa grzbietowa w formie stylizowanego liścia akantu. Płetwa ogonowa dwupłatowa, natomiast, mające kształt konch, płetwy piersiowe, według stanu ukazanego na fotografii z 1964 r., były wtórnie zagięte w stronę głowy. W otwartym pysku ryby znajduje się esowato wygięty kurek, a mosiężny kranik zlokalizowany jest pod pyskiem.
Na karcie ewidencyjnej, a co za tym idzie – w decyzji o wpisie do rejestru zabytków, zabytek określony jest jako barokowy, wykonany w XVIII w. Nie jest to jednak prawdopodobnie datowanie właściwe. Identyczne, wykonane przy pomocy tych samych matryc, podobnych wymiarów lawaterze z misą w kształcie konchy wykonywano w 2 poł. XIX w. w Monachium (patrz s. 3 katalogu autorstwa Siegrfrieda Kuhnke Das rote Gold. Kunstwerke und Kupferschmiede wydanego przez Stiftung Kupfermuseum Kuhnke w 2006 r.). Datowanie zabytku można więc przesunąć na XIX w. i określić zaginione lavabo jako neobarokowe.
Nr rejestru zabytków: zaginione lavabo (zbiornik) jest obiektem objętym ochroną prawną poprzez wpis do Księgi B rejestru zabytków pod nr 110 poz. 55 decyzją Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków w Zielonej Górze z dnia 3.04.1974 r.
Bibliografia:
Kuhnke S., Das rote Gold. Kunstwerke und Kupferschmiede, Stiftung Kupfermuseum Kuhnke 2006 r., s. 3;
Lutostańska A., Brzeźnica. Lawaterz, karta ewidencyjna, 1964, Archiwum WUOZG
Okoliczności kradzieży / zaginięcia: brak informacji.
Data utraty: pomiędzy 21.03.1974 r. a 02.12.2004 r.
Nr karty w Krajowym wykazie zabytków skradzionych…: 12410
Osoby posiadające informacje na temat skradzionego obiektu proszone są o przekazanie ich Lubuskiej Policji, bądź Lubuskiemu Wojewódzkiemu Konserwatorowi Zabytków.
Kamila Domagalska
