Zrealizowano I etap prac związanych z remontem elewacji dawnego szpitala Trójcy Świętej w Broniszowie, gm. Kożuchów, pow. nowosolski, wpisanego do rejestru zabytków pod nr 293. Ponadto, poddano pracom konserwatorskim kamienną płaskorzeźbę z przedstawieniem Trójcy Św. oraz kamienną rzeźbę św. Katarzyny i rzeźbę św. Konstancji wpisane do rejestru zabytków pod nr L-B-133/poz. 1-3, stanowiące elementy historycznego wystroju elewacji obiektu.
Szpital Trójcy Świętej wzniesiono w 1765 r. z fundacji Katarzyny Skrońskiej. Budynek zaprojektowano w stylu barokowym, na rzucie wydłużonego prostokąta, z pseudoryzalitem z facjatą na osi fasady. Wystrój architektoniczny tworzą profilowane gzymsy i pilastry ujmujące wejście główne do budynku. Ponad wejściem wmurowano kamienną tablicę z płaskorzeźbą przedstawiającą św. Trójcę, u dołu której widnieje herb rodziny von Skronsky i wyryty napis fundacyjny. Późnobarokowa płaskorzeźba wykonana została z piaskowca około 1765 r. Do poł. XX w. na elewacji szpitala główną oś z płaskorzeźbą flankowały ustawione na gzymsie ponad wejściem rzeźby św. Katarzyny i św. Konstancji. Kompozycja ta widoczna jest na archiwalnych fotografiach. Rzeźby te, zrzucone z elewacji szpitala po 1945 r., w latach dziewięćdziesiątych XX w. zostały czasowo zabezpieczone we wnętrzu dworu w Broniszowie. Późnobarokowe figury przedstawiające postacie kobiece stojące w kontrapoście wykonano z piaskowca w 1765 r. Na ich podstawach wyryto napis informujący o imieniu Świętej, którą przedstawiają. Obie figury, pozbawione głów, wymagały podjęcia prac konserwatorskich w pełnym zakresie. Również płaskorzeźbiona płycina z przedstawieniem Trójcy Świętej posiadała liczne ubytki i uszkodzenia. W jej centralnej części wykuto otwór i zamontowano współczesną oprawę oświetleniową. Ponadto, dolną część płyciny zakryto zaprawą i dachówkami, stanowiącymi opierzenie wysuniętego gzymsu nad wejściem do budynku. Co więcej, cały obiekt był znacząco zawilgocony, z licznymi ubytkami warstwy tynkarskiej i złym stanem zachowania murów. W związku z powyższym za konieczne uznano zabezpieczenie zabytkowej substancji przed dalszym niszczeniem oraz zahamowanie procesów destrukcyjnych, a także przywrócenie utraconych walorów artystycznych i estetycznych obiektów.
Na obecnym etapie wykonano izolację fundamentów budynku, wprowadzono tynki renowacyjne w strefie przyziemia oraz wyprowadzono zatarte profile elewacji i detal architektoniczny w postaci m. in. gzymsu okapowego i pilastrów flankujących wejście do obiektu. Ponadto, w elewacji tylnej uczytelniono pierwotny rytm okien, które utrzymano w postaci blend, celem ukazania ewolucji obiektu i przekształceń na przestrzeni wieków. Dokonano również renowacji istniejącej stolarki okiennej pochodzącej z początku XX w. W wyniku badań konserwatorskich określono również pierwotną kolorystykę obiektu. W kolejnym etapie właściciel planuje kontynuację zamierzenia obejmującą m.in. prace malarskie w obrębie elewacji i odtworzenie, odkrytego w trakcie badań, okna iluzjonistycznego.
Ponadto, zrealizowano badania i prace konserwatorskie przy kamiennej płaskorzeźbie z przedstawieniem Trójcy Św. oraz kamiennej rzeźbie św. Katarzyny i rzeźbie św. Konstancji, stanowiących elementy wystroju pseudoryzalitu dawnego szpitala Trójcy Świętej. Podczas prac rzeźby ustawiono na elewacji, której wystrój został zakomponowany w sposób zgodny z historycznym. Kamiennym figurom i płaskorzeźbie przywrócono dawną świetność, uczytelniono ich walory, a tym samym umożliwiono zachowanie wartości.
W wyniku starań właściciela obiektu figury po dziesiątkach lat powróciły na swoje pierwotne miejsce. Mimo, że ze znaczącym uszczerbkiem (obie postaci pozbawione są głów), jako świadectwo historii obiektu i zawiłych losów zabytków ruchomych na ziemi lubuskiej, stanowią niezwykły obraz szczęśliwego przywrócenia cennych walorów zabytkowej budowli.
Prace dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.
Informacja na temat remontu zabytku zamieszczona na stronie internetowej EUROPA NOSTRA.
