Zakończyły się badania terenowe na stanowisku archeologicznym na jeziorze Paklicko Wielkie koło Nowego Dworku, które były współfinansowane przez Lubuskiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków. Archeolodzy z Uniwersytetu M. Kopernika w Toruniu pod kierunkiem prof. W. Chudziaka i dr. R. Kaźmierczaka ponownie dokonali cennych odkryć w naszym regionie. Wśród nich prawdziwą niespodziankę stanowi sztuczna wyspa, powstała na wypłyconej części akwenu, oddalonej od brzegu jeziora około 120 metrów. W jej obrębie, na powierzchni około kilkunastu arów, skonstruowano ruszt z drewna dębowego i sosnowego, sukcesywnie nadbudowywany w miarę podnoszenia się poziomu lustra wody. Na wyspie odkryto liczne przedmioty zabytkowe, przede wszystkim fragmenty naczyń ceramicznych i kości zwierzęce. Jest to jedyna znana na terenie Polski tzw. osada rusztowa z okresu wczesnego średniowiecza. Wyspa połączona była z lądem drewnianym mostem, który miał co najmniej 80 m długości i 3 m szerokości. Jest on nieco krótszy od mostu odkrytego przez toruńskich archeologów na jeziorze Niesłysz (uznawanego za najstarszy most na terenie naszego kraju, datowany na lata 40. IX w.), ale jest on w ich ocenie jednym z najbardziej kompletnych i najlepiej zachowanych mostów na terenie całej Słowiańszczyzny. Zarówno most jak i konstrukcję wyspy można datować wstępnie na VIII/IX -X w. Warto podkreślić, iż już na podstawie wstępnych wyników badań można mówić, o kolejnym ważnym odkryciu archeologicznym w naszym województwie. Późną jesienią, podobnie jak miało to miejsce przed dwoma laty, planowana jest sesja naukowa w Świebodzinie, podczas której prof. W. Chudziak przybliży wyniki przeprowadzonych badań oraz omówi ich znaczenie dla polskiej archeologii.
Prace konserwatorskie przy pomniku epitafijnym Wolffa von Dyhrn i jego żony w kościele w Konotopie
Rozpoczęły się badania i prace konserwatorskie przy renesansowym pomniku epitafijnym Wolffa von Dyhrn i jego żony Magdaleny z domu von
