W związku z prowadzonymi pracami związanymi z remontem elewacji pałacu w Zaborze dokonano odkrycia nieznanych wcześniej dekoracji, które stanowiły dawny wystrój zabytkowego pałacu. Pałac w Zaborze w zasadniczym zrębie jest budowlą XVII-wieczną, prezentującą typ wczesnobarokowych rezydencji francuskich. Na jego obecny kształt duży wpływ miała przebudowa po pożarze w 1745 roku dokonana przez kolejnego właściciela majątku Friedricha August Cosel, syna Augusta II Mocnego i hrabiny Cosel. Jednak dotąd nie mieliśmy wiedzy o starszym wystroju budowli, choć na możliwość występowania tu dekoracji w technice sgraffita wskazywał już H. Lutsch, opisując pałac w Zaborze wśród zabytków Prowincji Śląskiej.
Technika sgraffita ściennego polegała na nakładaniu kolejnych, kolorowych warstw tynku i na zeskrobywaniu fragmentów warstw wierzchnich w celu ukształtowania różnego rodzaju dekoracji, które w odsłoniętych partiach zabytkowego pałacu kształtowane są w sposób swobodny. W trakcie oględzin zabytku przy udziale wykonawcy prac, konserwatora technologa prowadzącego nadzór nad nimi oraz przedstawicieli Wojewódzkiego Urzędu Ochrony Zabytków w Zielonej Górze zadecydowano o wyłączeniu fragmentu elewacji z dalszych prac elewacyjnych oraz konieczności wykonania specjalistycznych badań konserwatorskich. Ich wyniki zadecydują, czy ślady dawnego wystroju zostaną wyeksponowane na elewacji pałacu.
W trakcie prac natrafiono również na ślady starszego opracowania bonii, które być może zostaną również odsłonięte w formie „świadka” oraz na pozostałości kolorystyki rezydencji w tonacji ugrów, najprawdopodobniej z jej XVIII-wiecznej fazy. Rezultaty badań konserwatorskich uwzględnione zostaną w dalszej realizacji remontu elewacji pałacu.
Prace konserwatorskie przy pomniku epitafijnym Wolffa von Dyhrn i jego żony w kościele w Konotopie
Rozpoczęły się badania i prace konserwatorskie przy renesansowym pomniku epitafijnym Wolffa von Dyhrn i jego żony Magdaleny z domu von
