W związku z planowanym remontem dawnej willi właścicieli browaru, położonej przy ul. Arciszewskiego 10 w Nowej Soli, wykonane zostały badania sondażowe, mające na celu ustalenie, czy pod wtórnymi warstwami farb i tynków zachowały się ślady pierwotnej kolorystyki wnętrz. I tym razem, jak w wielu innych udokumentowanych już przypadkach w naszym regionie, dokonano odkryć śladów dawnego wystroju zabytkowych wnętrz. Odsłonięta została, zachowana w dobrym stanie, dekoracja malarska, pokrywająca ściany klatki schodowej. Imituje ona szarą, płycinową boazerię lub kamienną okładzinę w pasie lamperii (do wysokości ok. 70 cm) oraz tkaninową tapiserię w tonacji beżowej, którą ujęto w kwatery, okolone architektonicznym profilowaniem, urozmaiconym dekoracją roślinną.
W dniu 07.12.2012 r. odbyło się spotkanie przy udziale dr B. Bielinis-Kopeć – Lubuskiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków, B. Wróblewskiej – Wicestarosty Powiatu Nowosolskiego, J. Milewskiego – Wiceprezydenta Nowej Soli, P. Celeckiej – autorki badań, G. Wiatera – przedstawiciela Związku Międzygminnego „Eko-Przyszłość” oraz M. Kazieczko – projektanta. Zaprezentowane zostały rezultaty przeprowadzonych badań sondażowych. Ustalono, że odsłonięte wymalowania na klatce schodowej, znajdują się w dobrym stanie, co umożliwia ich ekspozycję we wnętrzu w formie tzw. „świadka”. Z uwagi na ograniczone możliwości finansowe inwestora zdecydowano, że na tym etapie odsłonięty zostanie jedynie fragment dawnej dekoracji ścian, który stanowi świadectwo bogactwa historycznego wystroju willi, zaś w przyszłości podjęte zostaną starania o przywrócenie wnętrzu dawnego wystroju. Niezwykle bogata dekoracja, łącząca elementy architektoniczne, dekoracje szablonowe i motywy roślinne, stanowi ciekawy przykład wystroju wnętrz willi z przełomu XIX i XX wieku, związanych z rozwojem nowosolskiego przemysłu. Przed II wojną światową ul. Arciszewskiego nosiła nazwę Brauergasse ze względu na znajdujący się przy niej najstarszy nowosolski browar. W roku 1865 jego właścicielem był Heinrich Tulke, od którego w roku 1870 zakład odkupiła rodzina Preuss. W jego sąsiedztwie na przełomie XIX i XX wieku rodzina ta wybudowała willę z ogrodem. W okresie powojennym willa pełniła różne funkcje publiczne, a zabudowania zakładu zostały rozebrane.
Od kilku lat obiekt pozostaje nieużytkowany, co potęguje proces degradacji, stąd idea adaptacji zabytku na siedzibę Związku Międzygminnego „Eko-Przyszłość” oraz związany z tym remont wnętrz stanowi szansę na zahamowane jego degradacji i poprawę stanu technicznego. Ważnym jest jednak, aby przed podjęciem remontu rozpoznać zabytek pod kątem śladów dawnego wystroju tak, aby nie uległy one uszkodzeniu czy zniszczeniu podczas remontu, co stanowiło cel przeprowadzonych na zlecenie inwestora badań sondażowych. Ich wyniki potwierdziły występowanie dekoracji, które na etapie planowanego remontu zostaną uwzględnione tj. podejmowane w obszarze ich występowania działania będą miały charakter zachowawczy tak aby nie narazić historycznych warstw malarskich na zniszczenie. Fragment dekoracji zostanie poddany konserwacji i wyeksponowany w formie „świadka” a w przyszłości, jeżeli inwestorowi uda się pozyskać odpowiednie środki – mogą zostać odsłonięte i poddane konserwacji dalsze partie wymalowań. Warto przypomnieć, iż w przypadku planowanych prac w zabytkach wykonanie badań sondażowych stanowi standard, który w tym wypadku spełniony został przez inwestora.
