Prace przy kościele filialnym w Marwicach

Rozpoczęły się prace przy kościele filialnym w Marwicach. Zakres prac dotyczy wymiany pokrycia dachowego na korpusie, mauzoleum grobowym i zakrystii oraz odtworzenie oryginalnej formy szczytów zachodniego i wschodniego. Świątynia w Marwicach należy do zespołu późnoromańskich, kamiennych kościołów dawnej Nowej Marchii i Pomorza Zachodniego. Zostały one wybudowane pod koniec XIII i na początku XIV wieku w związku z kolonizacją na prawie niemieckim. Omawiany kościół założony został na planie prostokąta, o kamienno-ceglanych szczytach dekorowanych blendami i od zachodu okulusem oraz elewacjach z zachowanymi kamiennymi portalami i ceglanymi wykrojami otworów okiennych. Więźba dachowa kościoła jest XVIII-wieczna. Kaplica grobowa została dodana w okresie nowożytnym po stronie południowo-wschodniej, natomiast zakrystia po stronie północno-wschodniej jest współczesna. Po stronie zachodniej do czasów powojennych znajdowała się ryglowa wieża dzwonnicza. Elementem pochodzącym z oryginalnego wystroju wnętrza jest malowidło na ścianie wschodniej poddasza przedstawiające Ukrzyżowanie. Jego lokalizacja sugeruje, że wnętrze pozbawione było stropu i posiadało otwartą więźbę dachową. Obecne pokrycie dachu pochodzi z okresu powojennego. Jego wymiana podyktowana została złym stanem technicznym. Przy wyborze nowego materiału do pokrycia dachu wzięto pod uwagę zalegające przy ogrodzeniu nowożytne dachówki karpiówki, pochodzące z tej świątyni. Zdecydowano się przy tym zamówić nowy materiał ściśle odpowiadający parametrom historycznym (długość, szerokość i grubość). W XVIII wieku w związku z wprowadzeniem nowej więźby i jednocześnie zmianą geometrii dachu dokonano częściowej rozbiórki szczytów zachodniego i wschodniego, w wyniku czego uszkodzeniu uległa oryginalna kompozycja blendowa. Stąd też zakres prac przewiduje odtworzenie szczytów w pierwotnych parametrach wraz z murem ogniowym. Natomiast w kolejnym etapie planuje się rekonstrukcję ich oryginalnej kompozycji oraz prace konserwatorskie i restauratorskie przy zachowanych partiach średniowiecznych.