Przybymierz – badania konserwatorskie wnętrza kościoła fil.

Zakończono badania konserwatorskie we wnętrzu gotyckiego kościoła pw. Wniebnowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Przybymierzu, gm. Nowogród Bobrzański. W wyniku badań, podczas których wykonano kilkadziesiąt odkrywek sondażowych i schodkowych, identyfikując ok. 8 warstw historycznych nawarstwień, natrafiono na malowane dekoracje roślinne i geometryczne oraz wymalowania w gamie ugrów, błękitów, żółci i bieli. Poza powierzchniami ścianami, badaniom poddano drewniane elementy – centralny słup podtrzymujący strop oraz emporę i stolarkę, na których także odkryto polichromowane, dekoracyjne wykończenia. W miejscach, gdzie konserwatorzy natrafili na dekoracje lub ślady wcześniejszej kolorystyki, odkrywki zostały poszerzone w celu wstępnego rozpoznania ich przypuszczalnej formy oraz ustalenia stanu zachowania powłok malarskich. Badania zlecone zostały przez Lubuskiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków w związku z planowanym remontem wnętrza świątyni. Ich wyniki zostaną uwzględnione na etapie ustalania zakresu prac. Należy podkreślić, że kościół w Przybymierzu wraz z otaczającym go kamiennym murem remontowany jest konsekwentnie od kilku lat przy wsparciu finansowym m.in. Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.
Kościół powstał w XV w., w następnym stuleciu powiększono go o zakrystię i kruchtę, a w XVIII w. przekształcono okna. Gotycka świątynie jest orientowana, murowana z kamienia, jednoprzestrzenna o trójbocznym zamknięciu od wschodu, z zakrystią i kruchtą od północy i wieżą od zachodu. Wnętrze przekryte jest renesansowym stropem skrzyniowym, zdobionym malowaną dekoracją roślinną, wspartym na słupie z zastrzałami. Dekoracja malarska na stropie i słupie w formie marmoryzacji i wici roślinnej wykonana została na przełomie XVI i XVII w. W zakrystii znajduje się sklepienie kolebkowe, a w kruchcie – krzyżowo-żebrowe. Na wyposażeniu kościoła znajdują się m.in. gotyckie rzeźby Madonny  z Dzieciątkiem i św. Anny Samotrzeciej oraz obraz Ukrzyżowania z 2. poł. XVII w., prawdopodobnie pędzla Johanna Carla Loth’a. Świątyni wraz z jej wyposażeniem i wystrojem należy do cenniejszych zabytków sztuki sakralnej w naszym regionie.