Trwa remont dachu drewnianego kościoła filialnego pw. Narodzenia Najświętszej Marii Panny w Chlastawie.
Drewniany kościołów w Chlastawie wraz z dzwonnicą i cmentarzem stanowią unikatowy zabytkowy zespół sakralny, który objęty jest ochroną prawną poprzez wpis do rejestru zabytków nieruchomych pod nr 33.
Wzniesiona w 1637 roku świątynia w Chlastawie jest najstarszym zachowanym wielkopolskim drewnianym kościołem protestanckim. Jej bryła powtarza układ wcześniejszego, pochodzącego z 1493 i spalonego w roku 1635 kościoła, z charakterystycznym, unikatowym otwartym, wspartym na jednym słupie, wiązaniem dachu na podciągu. W latach 1655-1660 kościół został splądrowany, a jego wyposażenie zniszczone. Wkrótce, dzięki licznym fundacjom wnętrze zyskało bogaty wystój i wyposa-żenie, m. in. ufundowaną w 1680 polichromię, która pokryła elementy otwartej konstrukcji dachowej oraz udekorowała wyposażenie. W roku 1690 została wzniesiona drewniana dzwonnica wraz z bramą, zaś w 1692 dobudowano zakrystię. W XIX wieku obiekt popadł w ruinę, z której podźwignął go dopiero remont przeprowadzony w latach 1907-11, podczas którego dobudowano emporę organową i wieżę. Mimo późniejszych przekształceń zarówno architektura obiektów, jak i wystrój i wyposażenie kościoła zachowały unikatowy charakter.
Największy wpływ na stan zachowania obiektu miał pogarszający się stan pokrycia dachowego kościoła, które stanowi obecnie drewniana klepka.
Planowane prace, polegające na wykonaniu remontu cennej więźby oraz na wymianie zdegradowanego pokrycia dachowego z klepki na łupany gont, mają na celu zabezpieczenie, zachowanie i utrwalenie substancji zabytkowej obiektów, co będzie miało pozytywny wpływ na stan techniczny i walory estetyczne zabytków oraz na chronione wartości obiektu.
Z uwagi na fakt, iż kościół i dzwonnica w Chlastawie są cennymi zabytkowymi architektury drewnianej, o skomplikowanej, zarówno pod względem architektoniczno – budowlanym, jak i konserwatorsko – technologicznym strukturze i konstrukcji, wymagają one przeprowadzenia specjalistycznych zabiegów o charakterze prac konserwatorskich, nie zaś typowych robót budowlanych. Prowadzona inwestycja przyczyni się zarówno do poprawy stanu technicznego cennego drewnianego kościoła, jak i do zabezpieczenia jego unikatowego wystroju.
Inwestycja jest dotowana z budżetu państwa oraz przez Niemiecko-Polską Fundację Ochrony Zabytków Kultury z funduszy Komisarza ds. Kultury i Mediów Republiki Federalnej Niemiec”.
Drewniany kościołów w Chlastawie wraz z dzwonnicą i cmentarzem stanowią unikatowy zabytkowy zespół sakralny, który objęty jest ochroną prawną poprzez wpis do rejestru zabytków nieruchomych pod nr 33.
Wzniesiona w 1637 roku świątynia w Chlastawie jest najstarszym zachowanym wielkopolskim drewnianym kościołem protestanckim. Jej bryła powtarza układ wcześniejszego, pochodzącego z 1493 i spalonego w roku 1635 kościoła, z charakterystycznym, unikatowym otwartym, wspartym na jednym słupie, wiązaniem dachu na podciągu. W latach 1655-1660 kościół został splądrowany, a jego wyposażenie zniszczone. Wkrótce, dzięki licznym fundacjom wnętrze zyskało bogaty wystój i wyposa-żenie, m. in. ufundowaną w 1680 polichromię, która pokryła elementy otwartej konstrukcji dachowej oraz udekorowała wyposażenie. W roku 1690 została wzniesiona drewniana dzwonnica wraz z bramą, zaś w 1692 dobudowano zakrystię. W XIX wieku obiekt popadł w ruinę, z której podźwignął go dopiero remont przeprowadzony w latach 1907-11, podczas którego dobudowano emporę organową i wieżę. Mimo późniejszych przekształceń zarówno architektura obiektów, jak i wystrój i wyposażenie kościoła zachowały unikatowy charakter.
Największy wpływ na stan zachowania obiektu miał pogarszający się stan pokrycia dachowego kościoła, które stanowi obecnie drewniana klepka.
Planowane prace, polegające na wykonaniu remontu cennej więźby oraz na wymianie zdegradowanego pokrycia dachowego z klepki na łupany gont, mają na celu zabezpieczenie, zachowanie i utrwalenie substancji zabytkowej obiektów, co będzie miało pozytywny wpływ na stan techniczny i walory estetyczne zabytków oraz na chronione wartości obiektu.
Z uwagi na fakt, iż kościół i dzwonnica w Chlastawie są cennymi zabytkowymi architektury drewnianej, o skomplikowanej, zarówno pod względem architektoniczno – budowlanym, jak i konserwatorsko – technologicznym strukturze i konstrukcji, wymagają one przeprowadzenia specjalistycznych zabiegów o charakterze prac konserwatorskich, nie zaś typowych robót budowlanych. Prowadzona inwestycja przyczyni się zarówno do poprawy stanu technicznego cennego drewnianego kościoła, jak i do zabezpieczenia jego unikatowego wystroju.
Inwestycja jest dotowana z budżetu państwa oraz przez Niemiecko-Polską Fundację Ochrony Zabytków Kultury z funduszy Komisarza ds. Kultury i Mediów Republiki Federalnej Niemiec”.