Zakończył się remont dachu sulechowskiej fary. Prace polegały m.in., na wymianie pokrycia z blachy miedzianej nad korpusem nawowym z zastosowaniem dachówki ceramicznej karpiówki. Po ponad 30 latach od ostatniego remontu dachu, wobec konieczności prowadzenia w ostatnich latach kosztownych napraw zdecydowano, że przywrócone zostanie ceramiczne pokrycie dachu nad nawą, zaś miedziana, pięknie spatynowana blacha zostanie zachowana tam, gdzie jest ona szczelna i w dobrym stanie.
Przedsięwzięcie to było możliwe dzięki wielkiej determinacji ks. proboszcza Andrzeja Szkwarka, wsparciu udzielonemu przez ks. biskupa Tadeusza Lityńskiego, znaczącej pomocy finansowej ze strony samorządu (Pana burmistrza Wojciecha Sołtysa i radnych Rady Miejskiej Sulechowa), a także dotacjom z Urzędu Marszałkowskiego i od Lubuskiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków. Niebagatelne było również osobiste zaangażowanie i hojności mieszkańców oraz lokalnych firm. Nad organizacją całego przedsięwzięcia czuwała Pani Jolanta Grefling. Efekt prac przeszedł oczekiwania i zyskał bardzo pozytywny odzew wśród mieszkańców.
Sulechowska fara wzniesiona została w XIII w., jako kamienna, jednonawowa budowla, powiększona w następnym stuleciu o prezbiterium. W XV w. powstał nowy trójnawowy korpus z wieżą od zachodu. Po zniszczeniach przez pożar w 1557 r., kiedy runęły sklepienia, wieża i szczyt zachodni, kościół odbudowano, wznosząc nową wieżę i kaplicę przy prezbiterium. Wielokrotnie remontowany w XVII- i XVIII w. kościół, w 1893 r. zyskał nowe zwieńczenie wieży. Następnie kościół był remontowany w 1925 r., 1966 r. i w latach 80. XX w.
Zachowana do dnia dzisiejszego świątynia jest orientowana, murowana z cegły i kamienia, trójnawowa w układzie halowym, z trójbocznie zamkniętym prezbiterium i wieżą na przedłużeniu nawy południowej od wschodu oraz kruchtą od zachodu. Nad nawą główną i prezbiterium rozpięte są sklepienia gwiaździste, a nad nawami bocznymi i kaplicami – sieciowe. W wyposażeniu wnętrza wyróżnia się ołtarz główny z XVIII w. z obrazem przedstawiającym „Zdjęcie z Krzyża” autorstwa Bernharda Rode (1725-1797) oraz odrestaurowane przed kilku laty organy. Na uwagę zasługują również piękne maswerkowe okna po pracach konserwatorskich, w których przywrócono pierwotną kolorystykę z lat 30. XIX w., wiązaną z działalnością K. F. Schinkla.
Prace konserwatorskie przy pomniku epitafijnym Wolffa von Dyhrn i jego żony w kościele w Konotopie
Rozpoczęły się badania i prace konserwatorskie przy renesansowym pomniku epitafijnym Wolffa von Dyhrn i jego żony Magdaleny z domu von
