W kościele parafialnym w Słońsku dobiegają końca prace konserwatorskie przy stolarce okiennej i drzwiowej. Dotyczą one drzwi głównych, dwóch bocznych, dwóch okien w nawach bocznych, w zakrystii, okien w wieży oraz drzwi wewnętrznych z kruchty podwieżowej do nawy i do zakrystii. Istotą tych prac było zachowanie i utrwalenie oryginalnej substancji zabytkowej oraz rekonstrukcja oryginalnej kolorystyki w oparciu o badania konserwatorskie na obecność historycznych mono/polichromii. Kościół w Słońsku został wzniesiony w stylu późnogotyckim w latach 1480-1508 z inicjatywy balliwa zakonu joannitów Richarda von Schulenburga. Zakończenie budowy nastąpiło w latach 1520-1522, kiedy to nad wnętrzem założono sklepienia gwiaździste. Budowla otrzymała plan prostokątny z wielobocznym zamknięciem po stronie wschodniej. W sensie architektonicznym jest to trzynawowa, czteroprzęsłowa hala z obejściem i wielobocznie zamkniętym prezbiterium. Po stronie północno-wschodniej znajduje się zakrystia a po zachodniej czworoboczna wieża. Masyw wieżowy był wielokrotnie przebudowywany i remontowany. W obecnym swym kształcie wieża posiada neogotyckie cechy stylistyczne nadane jej w latach 1814-1815 za sprawą znanego berlińskiego architekta Karla Friedricha Schinkla. Stolarka okienna i drzwiowa słońskiego kościoła pochodzi z początku i końca XIX wieku oraz lat 20. XX wieku.
