Zakończono tegoroczne prace konserwatorskie i restauratorskie w bibliotece klasztoru kanoników regularnych w Żaganiu. Zrealizowany w 2017 roku, przy udziale funduszy Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego II etap prac objął wykonaną przez słynnego śląskiego malarza, Georga Wilhelma Neunhertza, polichromię kopuły nad zachodnią częścią biblioteki oraz drewniane, ozdobne, barokowe regały biblioteczne. Przeprowadzone prace są częścią trwającego od kilku lat, kompleksowego programu rewitalizacji opactwa.
Klasztor augustianów w Żaganiu, w którym znajduje się biblioteka, jest wpisany do rejestru zabytków pod nr L-99/1-4/A. Zabytki ruchome stanowiące wystrój i wyposażenie biblioteki klasztornej, w tym malowidła ścienne, szafy biblioteczne, globusy, drzwi biblioteczne, krata dekoracyjna do drzwi bibliotecznych, wpisane są do rejestru zabytków pod nr B-57. Ponadto poaugustiański zespół klasztorny w Żaganiu w lutym 20111 roku został uznany za pomnik historii rozporządzeniem Prezydenta Rzeczpospolitej Polskiej.
Kanonicy regularni św. Augustyna z Hippony zostali przeniesieni do Żagania z pobliskiego Nowogrodu Bobrzańskiego przez księcia Przemka w roku 1284. Założony przez nich klasztor z kościołem pw. Wniebowzięcia NMP oraz szkołą nowicjatu i spichlerzem tworzą obecnie zespół, którego początki wiążą się z przejętym przez zakon żagańskim kościołem farnym. Żagańska biblioteka klasztorna od XV w. należała do najznamienitszych na Śląsku. Znane było tutejsze skryptorium, w którym pracowali wybitni iluminatorzy – Henryk z Gubina i Marcin z Roudnic. Po sekularyzacji najcenniejsze dzieła biblioteki, w tym kronika klasztoru, inkunabuły i starodruki przejęła Biblioteka Uniwersytecka we Wrocławiu, gdzie szczęśliwie przetrwały. Znaczna część księgozbioru znajduje się w Bibliotece Wojewódzkiej w Zielonej Górze, jako depozyt.
Mieszcząca się na piętrze najstarszego, wschodniego skrzydła klasztornego biblioteka powstała w wyniku jego przebudowy w pocz. XV wieku, podczas której powiększono je o ryzalit mieszczący kaplicę św. Anny i zlokalizowaną nad nią bibliotekę. Składa się ona z dwóch połączonych pomieszczeń, przekrytych spłaszczonymi kopułami. Obie kopuły ozdobił freskami Georg Wilhelm Neunhertz. W wielkich kompozycjach artysta przedstawił alegorię Kościoła Zwycięskiego oraz adorację Świętej Trójcy przez kanoników reguły św. Augustyna. W wyposażeniu biblioteki, oprócz zdobionych snycersko regałów, znajdują się dwa globusy z ok. 1640 – ziemi i gwiazdozbioru.
Klasztor augustianów w Żaganiu, w którym znajduje się biblioteka, jest wpisany do rejestru zabytków pod nr L-99/1-4/A. Zabytki ruchome stanowiące wystrój i wyposażenie biblioteki klasztornej, w tym malowidła ścienne, szafy biblioteczne, globusy, drzwi biblioteczne, krata dekoracyjna do drzwi bibliotecznych, wpisane są do rejestru zabytków pod nr B-57. Ponadto poaugustiański zespół klasztorny w Żaganiu w lutym 20111 roku został uznany za pomnik historii rozporządzeniem Prezydenta Rzeczpospolitej Polskiej.
Kanonicy regularni św. Augustyna z Hippony zostali przeniesieni do Żagania z pobliskiego Nowogrodu Bobrzańskiego przez księcia Przemka w roku 1284. Założony przez nich klasztor z kościołem pw. Wniebowzięcia NMP oraz szkołą nowicjatu i spichlerzem tworzą obecnie zespół, którego początki wiążą się z przejętym przez zakon żagańskim kościołem farnym. Żagańska biblioteka klasztorna od XV w. należała do najznamienitszych na Śląsku. Znane było tutejsze skryptorium, w którym pracowali wybitni iluminatorzy – Henryk z Gubina i Marcin z Roudnic. Po sekularyzacji najcenniejsze dzieła biblioteki, w tym kronika klasztoru, inkunabuły i starodruki przejęła Biblioteka Uniwersytecka we Wrocławiu, gdzie szczęśliwie przetrwały. Znaczna część księgozbioru znajduje się w Bibliotece Wojewódzkiej w Zielonej Górze, jako depozyt.
Mieszcząca się na piętrze najstarszego, wschodniego skrzydła klasztornego biblioteka powstała w wyniku jego przebudowy w pocz. XV wieku, podczas której powiększono je o ryzalit mieszczący kaplicę św. Anny i zlokalizowaną nad nią bibliotekę. Składa się ona z dwóch połączonych pomieszczeń, przekrytych spłaszczonymi kopułami. Obie kopuły ozdobił freskami Georg Wilhelm Neunhertz. W wielkich kompozycjach artysta przedstawił alegorię Kościoła Zwycięskiego oraz adorację Świętej Trójcy przez kanoników reguły św. Augustyna. W wyposażeniu biblioteki, oprócz zdobionych snycersko regałów, znajdują się dwa globusy z ok. 1640 – ziemi i gwiazdozbioru.
