Kaplica Bożego Grobu w Żaganiu to wyjątkowy zabytek, o którym warto przypomnienia przed zbliżającymi się świętami Wielkanocy. W Polsce zachowało się 15 kaplic Bożego Groby, z czego większość wchodzi w skład zespołów klasztornych, sanktuariów lub kalwarii. Zwyczaj budowania Bożych Grobów związany jest z liturgią Wielkiego Piątku – obrzędem złożenia Ciała Jezusa Chrystusa do grobu, który znany był w Europie w XI w., a rozpowszechnił się w XV w. Boże Groby mają różne formy i pochodzą z różnych okresów czasu. Jednak najwierniej nawiązującymi do kaplicy Bożego Grobu w jerozolimskiej Bazylice Grobu Świętego są trzy wzniesione na terenie Śląska budowle: w Żaganiu, Głogówku i Potępie, dla których bezpośrednim wzorcem była kaplicy Bożego Grobu w Goerlitz z 1504 r. Wśród nich najstarszą jest kaplica Bożego Grobu przy kościele pw. Nawiedzenia NMP w Żaganiu. Powstała w 1598 r. z fundacji opata żagańskiego klasztoru kanoników regularnych reguły św. Augustyna Jakuba II Liebiga. Jest ona murowana z ciosów piaskowcowych i składa się z prostokątnego przedsionka sklepionego krzyżowo oraz półkoliście zamkniętej komory grobowej nakrytej sklepieniem kolebkowym. Nad płaskim dachem góruje strzelista wieżyczka w kształcie sześciobocznej latarni, z ostrołucznymi prześwitami między kolumienkami, nakryta kopułą. Elewacje rozczłonkowano półkolistymi ślepymi arkadami, wspartymi na dziewięciu kolumnach. Na szczególną uwagę zasługują napisy na jej murach pozostawione przez pielgrzymów, z których najstarszy brzmi: „Hic fuit Daniel Rudolphus Griphishagensis Pomeranus Ao MDCVII” (Tu w roku 1607 był Daniel Rudolf z Gryfina Pomorskiego). W latach 2016-2017 zabytek poddano kompleksowym pracom konserwatorsko-restauratorskim, konserwacji poddano również zachowane na jego murach inskrypcje. Za prace te Parafia uhonorowana została nagrodą Lubuskiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków „Lubuskie Konserwacje 2018”. Prace zrealizowano przy finansowym wsparciu Niemiecko-Polskiej Fundacji Ochrony Zabytków Kultury zs. w Goerlitz. Warto przypomnieć, że zabytek ten przywrócony został do funkcji sakralnej dzięki staraniom ówczesnego ks. proboszcza Jarosława Stosia. Zapomniana i zaniedbana przez lata budowla odzyskała swój dawny blask w wymiarze sakralnym i kulturowym.
„Międzyrzecz – zamek piastowski z zespołem dworsko- parkowym” uznany rozporządzeniem Prezydenta RP za pomnik historii
Rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 13 listopada 2024 r. „Międzyrzecz – zamek piastowski z zespołem dworsko- parkowym” został uznany
