W dniach 6-7 listopada 2009 r. na Uniwersytecie Zielonogórskim odbyła się konferencja naukowa pt. „Dziedzictwo Kulturowe na Środkowym Nadodrzu. Zabytki w percepcji społecznej po II wojnie światowej”. Celem konferencji, obok próby zobrazowania powyższych kwestii, była próba odpowiedzi na pytanie o przebieg procesu społecznej adaptacji szeroko rozumianego dziedzictwa kulturowego na tle zjawisk politycznych począwszy od roku 1945 do chwili obecnej. Wśród licznych treści mieszczących się w podjętej problematyce zwrócono uwagę na następujące zagadnienia:
- kształtowanie się oraz działalność służb konserwatorskich po II wojnie światowej na obszarze Środkowego Nadodrza;
- muzealnictwo wobec spuścizny kulturowej Środkowego Nadodrza;
- stosunek władz centralnych i lokalnych wobec dziedzictwa kulturowego, aspekty prawne na tle stosunków wewnętrznych i międzynarodowych wobec kierunków polityki historycznej;
- postawy społeczne – stosunek wobec dziedzictwa obcego i własnego na tle zjawisk politycznych i gospodarczych;
- dziedzictwo materialne i niematerialne – losy zespołów zabytkowych, spuścizna archiwalna i biblioteczna, nazewnictwo, proza ludowa;
- tożsamość lokalna, a procesy regionotwórcze w aspekcie akceptacji dziedzictwa kulturowego.
Wśród licznych wystąpień znalazł się referat B.Bielinis-Kopeć Lubuskiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków pt. „Polityczne zagrożenia zabytków sakralnych w powojennej Polsce na wybranych przykładach”.
Organizatorami konferencji było Stowarzyszenie Regionalistów Środkowego Nadodrza przy współpracy z Instytutem Historii Uniwersytetu Zielonogórskiego i Wojewódzkim Urzędem Ochrony Zabytków w Zielonej Górze.
