Siedziba rycerska, typu wieża mieszkalna, powstała tutaj w pocz. XIV w. W następnym stuleciu przeszła w posiadanie elektorów brandenburskich, a z ich nadania znalazła się okresowo w rękach zakonu krzyżackiego i została rozbudowana. W 1411 i 1422 warownię zdobyły wojska polsko-litewskie, a w 1443 husyci. W 2. poł. XV w.
Zbudowany w 1899, otrzymał architekturę odwołującą się do gotyku. Założony jest na planie krzyża gotyckiego z wielobocznie zamkniętym prezbiterium od wschodu i szeroką wieżą od zachodu. Wnętrze przekryte zostało sklepieniami krzyżowo-żebrowymi.
Dwór obronny Budynek zlokalizowany jest we wschodniej części półwyspu Jeziora Osiek, w ramach nowożytnego zespołu dworsko-folwarcznego, powstałego w miejscu średniowiecznego założenia obronnego z czytelną po stronie wschodniej fosą. Obiekt znajduje się na wyniesieniu terenu, w południowo-wschodnim narożniku zespołu zabudowy, wyznaczającej obszerny dziedziniec o charakterze gospodarczo-reprezentacyjnym. Budynek przylega od strony północnej
