Został zbudowany ok. 1820, klasycystyczny. Jest murowany, prostokątny w rzucie, parterowy, nakryty dachem naczółkowym. Środek fasady zaakcentowany został pozornym ryzalitem, z wgłębionym portykiem i wystawką w kształcie hemisferycznej niszy. W otoczeniu dworu położony jest park, założony w 70 latach XIX w.
Związany z folwarkiem, nazywanym Kościelnym lub Polskim, dwór wzmiankowany w 1598, powstał w 1. poł. XVI w., gdy majątkiem władała rodzina von Warkotsch. W XVIII w. został powiększony o mały aneks z klatką schodową. Po 1945 był w posiadaniu PGR, a obecnie jest własnością prywatną. Murowany z kamienia, w rzucie
Usytuowane po obu stronach fasady pałacu oficyny zamykają wraz z nim honorowy dziedziniec. Wzniesione wraz z pałacem, przebudowane w pocz. XIX w., są murowane, jedna na planie podkowy, druga na planie litery L, parterowe, nakryte dachami dwuspadowymi z powiekami.
Powstała w latach 1730–1740 barokowa rezydencja, wzniesiona staraniem Baltazara F. Lüttwitza, była powiększona w 1845 i 1872 oraz remontowana w 1906, 1926, 1982 i 90. latach XX w. Pałac jest murowany, na planie prostokąta z ryzalitem od strony południowej, dwaipółtraktowy z korytarzem na osi wzdłużnej, piętrowy, nakryty dachem mansardowym z
Neogotycki, zbudowany, jako ewangelicki w 2. poł. XIX w., murowany z cegły, jednonawowy o prostokątnym planie, z wieżą od zachodu.
Gotycki kościół z 2. poł. XIII w., został w XV w. powiększony o wieżę i kruchtę oraz przesklepiony. Po zniszczeniu przez pożar w 1856 nie został odbudowany. Przetrwały mury obwodowe z kamienia narzutowego, a w nich dwa ostrołuczne portale. Teren przykościelny otoczony jest średniowiecznym murem z bramą.
Podczas prac porządkowych polegających na usunięciu samosiewów drzew i krzewów przy ruinie wczesnogotyckiego kościoła pw. św. Jakuba, natrafiono na zachowane fragmenty gotyckich polichromii. Odkryte relikty zostaną zabezpieczone do czasu podjęcia dalszych decyzji.
Rozpoczęte zostały prace remontowe polegające na wymianie pokrycia dachowego, wzmocnieniu i naprawie uszkodzonych elementów drewnianej konstrukcji więźby dachowej oraz remontem odeskowania ścian wieży. Podczas prowadzonych prac wykonawcy robót poinformowali o odkryciu inskrypcji na jednej z jętek więźby dachowej wykonanej sepią o treści GEBAUT 1698 VERVERT I GBT 1699. Ponadto na
Zespół dworsko-parkowo-folwarczny zlokalizowany jest pośrodku wsi Długie (d. Długie Środkowe, niem. Langheinersdorf Mittel), po pd. stronie drogi prowadzącej ze wsch. na zach. w kierunku Mycielina od zjazdu z drogi wojewódzkiej nr 297. Założenie obejmuje obszar 3 ha, z czego park zajmuje powierzchnię ok. 1,6 ha. Historyczny zespół zabudowy tworzy klasycystyczny
Zespół pałacowo-parkowo-folwarczny zlokalizowany jest we wsch. części wsi Długie, (d. Długie Dolne, niem. Langheinersdorf Ndr.) przy zjeździe w kierunku pd.-wsch. od drogi głównej, prowadzącej w stronę Mycielina. Granice założenia wyznaczają od wsch. w kierunku pd.-zach. rów ze starodrzewem, od pd. i zach. starodrzew parkowy m.in. rzędowe nasadzenia lip oraz dębów,
