Niebawem rozpoczną się prace remontowe w kościele parafialnym pw. Św. Antoniego Padewskiego w Lipinkach Łużyckich, które będą obejmować m.in. remont dachu i naprawę empor oraz sufitu w miejscach lokalnych uszkodzeń. Na spotkaniu z wykonawcą prac omówiono szczegółowo ich zakres i poszczególne etapy. Wskutek nieszczelności pokrycia dachu doszło do uszkodzeń, które
Eklektyczna architektura pałacu, o elewacjach zdobionych bogato detalem, wystawia mu metrykę: kon. XIX w. Należący do dóbr folwarku dolnego, jest budowlą murowaną, prostokątną w planie, piętrową z użytkowym poddaszem, nakrytą dachem mansardowym. O reprezentacyjnym charakterze obiektu świadczy jego fasada, zaakcentowana na osi centralnej pozornym ryzalitem z wejściem ujętym portalem kolumnowym,
Przynależny do folwarku dolnego, barokowy dwór, wzniesiony w 1754, w czasie remontu w 1992 został zubożony wskutek skucia lizen i obramień okiennych. Jest murowany, prostokątny w rzucie, dwutraktowy, piętrowy z dachem czterospadowym. Po okazałym niegdyś portalu, pozostał tylko, umieszczony w nadprożu, kamienny herb fundatorów obiektu – von Blankensteinów.
Pierwotnie była to siedziba rodowa Schönaichów, wzniesiona w kon. XV w. w postaci wieży mieszkalnej, trzykondygnacyjnej, na planie kwadratu. W 2. poł. XVIII w. zbudowany został barokowy dwór, w obręb którego włączono wieżę. Równocześnie zasypano fosę i założono park. Dwór związany z folwarkiem górnym, jest murowany, prostokątny w rzucie, piętrowy,
Wzniesiony w XIV w., powiększony o wieżę w 1518, został w latach 1822–1823 gruntowanie przebudowany – zburzono gotyckie prezbiterium, wznosząc na jego miejscu obecną nawę. Od czasów reformacji do 1945 był w rękach ewangelików. Jest przeorientowany, murowany, jednonawowy z prostokątnym w rzucie prezbiterium, z wieżą od strony wschodniej. Elewacje zostały
Historia Lipinek Łużyckich (niem. Linderode) jest niezwykle złożona, bowiem były one przez wieki obiektem licznych transakcji. W ich wyniku, wieś dawniej podzielona była na trzy części Lipinki Dolne, Środkowe oraz Górne i znajdowało się tu aż pięć majątków. Omawiany zespół dworski, oznaczony na mapie topograficznej z 1939 r. jako Gut
Dwór wraz z zabudową folwarczną tworzy jednolite założenie skupione wokół prostokątnego dziedzińca. Część gospodarczą od rezydencjonalnej oddziela droga biegnąca z zachodu na wschód. Po wschodniej stronie założenia znajduje się niewielki park, na terenie którego zlokalizowany został neoklasycystyczny pałac. Obecnie dwór użytkowany jest na cele mieszkalne. Historia miejscowości sięga średniowiecza, kiedy
