Iłowa, wieś o średniowiecznej metryce, w 1566 weszła w posiadanie rodu von Schellendorf, którego staraniem otrzymała w 1678 prawa miejskie. Akt ich nadania sankcjonował stan istniejący, bo Iłowa od dawna była ośrodkiem lokalnego handlu i wytwórstwa rzemieślniczego. Już od XV w. rozwijała się produkcja płótna i sukna, a siedemnaście kuźnic wytapiało żelazo z rudy darniowej. W XVIII w. miasteczko słynęło z pierników wytwarzanych według receptury chronionej przywilejem. Czas industrializacji zaznaczył się powstaniem zakładów produkujących tkaniny techniczne. Z nadaniem praw miejskich należy wiązać zachowane rozplanowanie miasteczka – regularne z prostokątnym rynkiem. W XVIII w. na południe od niego został wytyczony drugi czworoboczny plac. Małomiasteczkowa, zwarta zabudowa mieszkalna pochodzi z XVIII–XIX w.
Rokitno – bazylika mniejsza pw. Matki Bożej Rokitniańskiej
Kościół w Rokitnie należy do wybitnych przykładów sakralnej architektury doby baroku w Polsce. Najstarsza wzmianka o miejscowości pochodzi z 1378
