Jędrzychowice, park dworski

Założenie folwarczne zlokalizowane jest w środkowej części wsi Jędrzychowice, po wsch. stronie drogi prowadzącej ze Wschowy do Szlichtyngowej. Zespół składa się z dwóch części oddzielonych od siebie kompozycyjnie. Po stronie wsch. usytuowane jest prostokątne podwórze zabudowane budynkami gospodarczymi, inwentarskimi i magazynami. W zach. części założenia znajduje się dwór, do którego przylega dawny ogród. Za rezydencją rozciąga się park o charakterze krajobrazowym na powierzchni 1,95 ha. Przed wejściem do dworu umieszczony jest okrągły klomb i podjazd.
W 1579 r. wymienia się dwóch właścicieli Jędrzychowic, Mateusza Radlicza i Stefana Wilkowskiego1. Przypuszczalnie był to początek podziału miejscowości na dwie części, odpowiadające w późniejszym okresie Jędrzychowicom Górnym i Dolnym. W latach 1605-1614 wieś była własnością Adama Gorczyńskiego z Gorczyny, który oddał ją w dzierżawę Wojciechowi Kurczach Zawadzkiemu. Z czasem rodzina dzierżawcy stała się właścicielem dóbr. Następnymi dysponentami włości, aż do poł. XIX w., byli kolejni przedstawiciele rodziny Mieleckich herbu Ciołek. Od 1841 r. Jędrzychowice Dolne należały do rycerza Zakonu Joanitów, Leonharda von Prittwitz. W tym samym czasie druga część miejscowości była własnością Johana Friedricha Heine. W 2 poł. XIX w. Leonhard von Prittwitz figurował jako właściciel Jędrzychowic Górnych, zaś jako posiadacz dolnego majątku wymieniany był Oscar Jenke. Jeszcze na pocz. XX w. posiadłość jędrzychowicka była podzielona na część górną i dolną. W 1907 r. majątki zostały scalone i stanowiły własność Karla Gilka-Bötzow, zarządcą w tym czasie był niejaki Casselmann. Założenie folwarczne w Jędrzychowicach Górnych powstało w 2 poł. XIX w. Dwór został wzniesiony w latach 1920-1925 jako siedziba ówczesnego właściciela folwarku, z rodu von Jagwitz. Murowany, otynkowany budynek założony jest na planie prostokąta, z elewacją frontową zwróconą w kierunku wsch. Po II wojnie światowej folwark został własnością Zespołu Państwowych Nieruchomości Ziemskich. Następnie utworzono tutaj PGR. Od 1949 r. zespół folwarczny należał do POHZ w Osowej Sieni. Obecnie dwór wraz z gospodarstwem stanowi własność prywatną. Siedziba dawnego właściciela folwarku znajduje się w dobrym stanie zachowania.
Park dworski w Jędrzychowicach zlokalizowany jest na tyłach rezydencji. Charakteryzuje się swobodnym stylem kompozycji. Na terenie nie zachował się układ drożny. Podstawą kompozycji są dwa stawy parkowe, obsadzone naturalistyczną roślinnością. Nad brzegiem wody rosną wierzby białe (Salix alba) w odmianie płaczącej. W pd. części ogrodu znajduje się rozległa polana obsadzona peryferyjnie dębami o rozłożystych koronach. Ogród jest połączony z podwórzem gospodarczym bocznym wjazdem z bramą na ceglanych słupach. Na pierwszym planie przy wsch. skrzydle dworku rośnie ładna grupa drzew z ailantem gruczołkowatym (Ailanthus altissima) i jesionem wyniosłym (Fraxinus exselsior). Drzewostan parkowy jest stosunkowo zdrowy. W całym parku silnie rozwinął się samosiew, zarastając drzewa ozdobne. Jest to dla drzew bardzo szkodliwe i spowoduje w niedługim czasie całkowitą degradację pokroi ich koron. W części frontowej znajdują się modrzewie, daglezje i świerki. Na granicy rośnie piękna jodła szlachetna (Abies procera). Kompozycja parku jest nieczytelna, trudna do zdefiniowania. W części ogrodowej rezydencji rosną głównie klony zwyczajne (Acer platanoides), klony jawory (Acer pseudoplatanus), wiązy szypułkowe (Ulmus leavis), dęby szypułkowe (Quercus robur) i robinie białe (Robinia pseudoacacia). W dnie parku dominuje trawa i bardzo bogata roślinność zielna przy stawie parkowym. W części reprezentacyjnej gazon jest obsadzony żywopłotem ze śnieguliczki (Symphoricarpos albus). W licznych miejscach na brzegach masywu występują krzewy jaśminowców i lilaków.