W 1202 Nowogród wymieniony został, jako jedna z granicznych kasztelanii Śląska. W 1217 Henryk Brodaty ufundował tu klasztor augustianów. Jemu też zapewne należy przypisać lokację przestrzenną Nowogrodu. Ok. poł. XIII w. ujawniła się stagnacja gospodarcza miasta, czego powodem była zmiana przebiegu tranzytowego szlaku handlowego na odcinku Kożuchów – Krosno Odrzańskie. Nowogród stracił na rzecz Zielonej Góry. Konsekwencją tego było też przeniesienie w 1284 opactwa augustianów do Żagania. Należąc do księstwa głogowsko-żagańskiego, miasteczko nie odgrywało większej roli, egzystując przez stulecia, jako lokalny ośrodek rzemieślniczo-handlowy, z zabudową ograniczoną do strefy wokół placu rynkowego. Od 1983 Nowogród tworzy wspólny organizm administracyjny z Krzystkowicami – odrębnym założeniem urbanistycznym, powstałym ok. 1650, należącym do państwa stanowego Żary na Łużycach. W 1945 oba miasteczka doznały ogromnych strat, a przy odbudowie zatarciu pierwotnych układów przestrzennych. Utraciły też status miast, odzyskany w 1983, jako połączona jednostka – Nowogród Bobrzański. Oba założenia rozdziela, niegdyś graniczna rzeka Bóbr.
Żagań, powiat żagański – Kaplica Grobu Bożego (ul. Księżnej Żaganny 16)
Położona obok kościoła Nawiedzenia NMP, jest repliką kaplicy w Görlitz, wzorowanej na grobie Chrystusa w Jerozolimie. Powstała w 1598 z
