Lokowana zapewne przez księcia Konrada I głogowskiego, Sława wzmiankowana jest w 1312, jako siedziba okręgu. W 1468 książę Henryk XI sprzedał miasto Melchiorowi Rechenbergowi. Od 1664 do 1887 było w posiadaniu rodziny von Barwitz. Położona nad dużym jeziorem, przy skrzyżowaniu lokalnych traktów Sława była ośrodkiem wymiany handlowej dla okolicy. Rozwinął się także handel przygraniczy z Polską. Wywożono sukno, przywożono zaś zboże, wełnę i bydło. Znaczenie gospodarcze miało też rolnictwo i rybołówstwo. W obwarowaniach miejskich, ograniczonych do wałów i fosy, istniały dwie bramy – Polska i Głogowska, wyburzone w XIX w. Bez istotnych zmian przetrwało średniowieczne rozplanowanie miasta i moduł układu przestrzennego z kościołem, rezydencją i zespołem małomiasteczkowej zabudowy mieszkalnej z XVIII–XIX w. Sława jest żywym ośrodkiem turystyczno-letniskowym o randze ponadregionalnej.
Menu