Pierwszy ratusz w Szprotawie zbudowano w XIV w., następnie w latach 1536 i 1583 został przebudowany i powiększony. W latach 1604-1617 wzniesiono zachodnią wieżę. Po pożarze w wyniku odbudowy i powiększenia zyskał bryłę zachowaną do dziś. O wysokiej klasie architektury budowli zadecydował jego projektant – Marcin Franz Młodszy, twórca wielu znakomitych budowli na Śląsku i w Wielkopolsce. Marcin Franz przedstawił radzie miejskiej projekt odbudowy w dwóch wariantach. Oba przewidywały podwyższenie ratusza o trzecią kondygnację, różniły się zaś zwieńczeniem wieży. W jednej wersji był to monumentalny hełm trzykondygnacyjny, w drugiej delikatny, z jedną wysmukłą latarnią. Zachwyceni pięknym rysunkiem rajcy podjęli uchwałę o dobudowaniu drugiej wieży dla wykorzystania obu projektów. Mistrz uzupełnił dokumentację i tak powstał rzadko spotykany ratusz o dwu wieżach. Jeśli chodzi o skalę założenia i wartość architektoniczną, to szprotawski ratusz nie ma równych na terenie Środkowego Nadodrza.
Projektant kształtując barokową bryłę nie spowodował całkowitego zatarcia dawnej struktury budowli. Zachował gotycko-renesansową wieżę. Jej odrębność widoczna jest w przysadzistych proporcjach prostego czworoboku, przechodzącego w ostatniej piątej kondygnacji w oktogon. Formę barokową, odpowiadającą duchowi czasu, otrzymała nowa wieża, wkomponowana harmonijnie w drugi narożnik fasady. Jest w zasadzie czworoboczna, o wklęsłych ścianach, lecz zespoły szerokich pilastrów na ściętych narożach tworzą bryłę o ośmiu nierównych bokach. Wieńczy ją otwarty taras, z którego wyrasta ostatnia, o wiele węższa kondygnacja, nakryta wysmukłym hełmem z latarnią. Ślad pierwotnego reprezentacyjnego wejścia ujawniają skromne resztki portalu oraz kamienny dekoracyjny balkon.
