W dniu 15 października 2012 roku z inicjatywy księdza Piotra Grabowskiego proboszcza Parafii Rzymsko-Katolickiej p.w. św. Jakuba Apostoła w Ośnie Lubuskim odbyło się spotkanie w sprawie złego stanu technicznego kościoła parafialnego. W spotkaniu uczestniczyła pani dr Barbara Bielinis-Kopeć Lubuski Wojewódzki Konserwator Zabytków, pan Stanisław Dudzis reprezentujący Starostę Powiatu Słubickiego, pan Stanisław Kozłowski Burmistrz Ośna Lubuskiego, pan Henryk Łapko Przewodniczący Rady Miejskiej Ośna Lubuskiego pan Jan Bohuszko Radny Rady Powiatu Słubickiego, pan Błażej Skaziński Kierownik Delegatury WUOZ w Gorzowie Wlkp. oraz Radni Rady Parafialnej.
Stan techniczny budowli przedstawił dr inż. arch. Maciej Płotkowiak ze Szczecina, który sporządził na zlecenie administratora parafii ekspertyzę techniczną. Jak wynika z poczynionych ustaleń zarysowania i spękania masywu wieży wynikają z niestabilności podłoża gruntowego. Ta sama sytuacja dotyczy również korpusu nawowego, w którym stwierdzono znaczne odchylenia od pionu filarów oraz przemieszczenia innych elementów konstrukcyjnych. Niepokojący jest również stan pokrycia dachowego, wynikający z degradacji dachówki oraz więźby dachowej, która jest miejscami zawilgocona i zagrzybiona. Zdaniem eksperta stan techniczny konstrukcji kościoła jest zły i wymaga podjęcia natychmiastowych robót budowlanych, w tym w szczególności wzmocnienia (zeskalenia) podłoża, zastosowania niezbędnych wzmocnień konstrukcyjnych oraz remontu więźby dachowej i wymiany pokrycia. W trakcie spotkania ustalono konieczność pilnego podjęcia przez Parafię starań o pozyskanie środków finansowych oraz rozpoczęcie przygotowania inwestycji pod względem formalnym.
Kościół parafialny p.w. św. Jakuba w Ośnie Lubuskim został wybudowany w połowie XIV wieku w stylu gotyckim. Na przestrzeni wieków budowla była rozbudowywana i modernizowana. W obecnym kształcie jest to budowla trzynawowa z wyodrębnionym prezbiterium i wieżą po stronie zachodniej oraz zakrystią i kruchtą po stronie południowej. Obiekt należy do najcenniejszych średniowiecznych far miejskich na terenie województwa lubuskiego. Problemy z posadowieniem gruntowym budowli dały o sobie znać jeszcze w XIX wieku, kiedy nad zachodnią częścią korpusu zawaliły się średniowieczne sklepienia, zastąpione przez sklepienie kolebkowe. W ramach prac zabezpieczających wykonano wówczas w partii poddasza ściągi usztywniające konstrukcję. Zabezpieczenie to jest aktualnie dalece niewystarczające.
