Prawdopodobnie przed 11.05.2010 r. z kościoła fil. pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa w Białowicach, gm. Nowogród Bobrzański, zaginęły dwa barokowe świeczniki ołtarzowe.
Świeczniki jednoświecowe wykonane z cyny. Podstawa lichtarzy trójboczna wsparta na trzech kulach Krawędzie cokołu stanowią płaskie, esowato wygięte woluty. Boki podstawy gładkie, wklęsłe, zakończone u dołu łukiem w ośli grzbiet. Boki dekorowane odlewaną, uskrzydloną główką anielską. Poniżej główki wyryta inskrypcja. Na pierwszym ze świeczników jest to napis fundacyjny i parafraza cytatu biblijnego (Mt 5,16: Sic luceat lux vestra coram hominibus): „SCHREIBER / ELIAS ARLLT/ KIRCH VATER CHRIST. SCHVLTZ: GEORGE BOGISCH/ SIC CORAMHOMINIBVS ·A·N·N·O· /·1·6·9·6·” (ukośnik oznacza kolejny wers, podkreślenie – ligaturę). Na drugim lichtarzu napis fundacyjny i cytat biblijny wyrażający jedną z podstawowych zasad protestantyzmu: „JOHANN JENTZSCH PASTOR BOLLENDIRFENS. FESTOS PASTCHATOS SOLI DEO GLORIA ANNO 1696” (treść podana za publikacją H.E. Kubacha i J. Seegera Die Kunstdenkmäler des Kreises Sorau und Stadt Forst wydaną w Berlinie w 1939 r., może zawierać drobne omyłki literowe) Poniżej napisów, w dolnej partii stopy wybite trzy znaki konwisarskie: pośrodku żarski znak miejski – litera „W”, nad którą znajduje się odwrócona na bok litera „S”, po bokach znak mistrzowski Johanna Martina Harder (Harter) z datą 1697 (?). Na zdjęciu świecznika czytelny jest jedynie znak miejski, informacja na temat znaku mistrzowskiego podana za Die Kunstdenkmäler des Kreises Sorau und Stadt Forst. Trzon lichtarza masywny, wieloczłonowy, wsparty na odlewanej, plastycznej, trójbocznej nasadzie o uniesionych końcach boków, złożony z kapturka oraz, oddzielonych pierścieniami, dwóch ustawionych antytetycznie, gruszkowatych nodusów rozdzielonych spłaszczoną kulą. Profitka w kształcie talerzyka, o brzegach ozdobionych odlewaną, ażurową koronką zasłaniająca górną partię trzonu. Kolec w kształcie dość wysokiego, smukłego stożka. Wysokość świeczników – około 62 cm.
Johann Martin Harder (Harter) urodził się 5.05.1667 r. w Hildesheim. Jego ojcem był konwisarz Georg Harder. J. M. Harder został przyjęty do stanu mieszczańskiego w Żarach 2.10.1695 r. W tym samym roku ożenił się z Elisabeth Schiller (prawdopodobnie córka żarskiego konwisarza Johanna Schiller), a po jej śmierci w 1728 r., ożenił się ponownie z córką młynarza miejskiego – wdową Anną Marią Bürger. Zmarł 6.06.1755 r. w wieku 88 lat. Miał dwoje dzieci z pierwszego i dwoje dzieci z drugiego małżeństwa. Przed II wojną światową w zbiorach Heimatmuseum w Żarach znajdowała się flasza z kościoła w Kunicach (niem. Kunzendorf – ob. część Żar), a w kościele w Brzostowej (obecnie niezachowana) puszka na komunikanty z plastyczną grupą Ukrzyżowania ufundowana przez Hansa Hofmanna St. w dniu 20.05.1699 r., natomiast w kościele w Drożkowie – (niezachowany) dzban z pokrywą, z 1720 r.
Johann Martin Harder (Harter) urodził się 5.05.1667 r. w Hildesheim. Jego ojcem był konwisarz Georg Harder. J. M. Harder został przyjęty do stanu mieszczańskiego w Żarach 2.10.1695 r. W tym samym roku ożenił się z Elisabeth Schiller (prawdopodobnie córka żarskiego konwisarza Johanna Schiller), a po jej śmierci w 1728 r., ożenił się ponownie z córką młynarza miejskiego – wdową Anną Marią Bürger. Zmarł 6.06.1755 r. w wieku 88 lat. Miał dwoje dzieci z pierwszego i dwoje dzieci z drugiego małżeństwa. Przed II wojną światową w zbiorach Heimatmuseum w Żarach znajdowała się flasza z kościoła w Kunicach (niem. Kunzendorf – ob. część Żar), a w kościele w Brzostowej (obecnie niezachowana) puszka na komunikanty z plastyczną grupą Ukrzyżowania ufundowana przez Hansa Hofmanna St. w dniu 20.05.1699 r., natomiast w kościele w Drożkowie – (niezachowany) dzban z pokrywą, z 1720 r.
Nr Księgi B rejestru zabytków: 172 poz. 14.
Skradzione świeczniki zostały zgłoszone do Krajowego wykazu zabytków skradzionych lub wywiezionych za granicę niezgodnie z prawem (nr karty 11771). Wykaz ten jest dostępny w Internecie pod adresem: https://www.skradzionezabytki.pl/. Osoby posiadające informacje na temat skradzionego obiektu proszone są o przekazanie ich Lubuskiej Policji, bądź Lubuskiemu Wojewódzkiemu Konserwatorowi Zabytków.
Kamila Domagalska
