Szukaj

Polityka prywatności
projekt i realizacja Carbo Media

Płyta nagrobna Ursuli von Grünberg zm. 1583 r. jako dziecko

Rybaki płyta nagrobna Ursuli von Grunberg zm. 1583

Miejsce kradzieży/ zaginięcia: kościół filialny pw. Najświętszej Serca Pana Jezusa w miejscowości Rybaki,  gm. Maszewo, pow. krośnieński

Autor / warsztat: warsztat działający na pograniczu śląsko-brandenburskim

Czas powstania: ok. 1583 r.

Materiał / technika: piaskowiec, techniki rzeźbiarskie, kamieniarskie

Wymiary: brak informacji

Opis: 

Renesansowa płyta nagrobna w kształcie prostokąta stojącego z wypukłorzeźbionym przedstawieniem  zmarłej dziewczynki  – Ursuli  von Grünberg zmarłej 14 sierpnia 1583 r.  Dziewczynka ukazana en face, z rękami złożonymi do modlitwy, stoi pod arkadą o łuku pełnym, we wnęce utworzonej przez wybranie piaskowca. Postać odziana jest w długą, sięgającą do ziemi, przewiązaną w pasie  suknię, spod której wystają  bose stopy.   Na głowie dziewczynki pleciona opaska, szyję otacza kryza.  Włosy postaci długie, schodzące na plecy.  Dookoła płyty bordiura z inskrypcją:  „[A]NNOR · 1583  ·DEN  · 14  · AVGVSTI  · IST ·/ IN  · GOT  · SELIGLICH  · VERSCHIDEN  · VRSVLA  · GEBORNE / GRVNBER[GIN] IRES ALTER [—] 30 / WOCHEN  ·VND  · 3  ·  TAGE  · DER  · GOT  · GENEDIG  · SEI”. Pachy  łuku arkady wypełnia inskrypcja będąca cytatem ze Ewangelii wg.  św. Marka   (Mk 10): „LASSET  · DIE  · KINDELEIN  · ZV  · MIR  · / KOMMEN  · V  ·  WEHRET /  INEN NICHT ·  / DEN SOLCHER / IST DAS · /REICH GOTES /  MARCI AM  · X:”.  Język niemiecki, kapitała, litery wypukłe utworzone przez wybranie tła.  W nawiasach kwadratowych wskazano brakujące lub uszkodzone litery, podkreśleniem zaznaczono ligatury, ukośnikiem – kolejny wers.  

U dołu arkady, przy nogach postaci  dwa wypukłorzeźbione herby. Po prawej (heraldycznie, tj. przy prawej nodze dziewczynki) herb  ojcowski – von Grünberg: w tarczy  pas, w klejnocie nad hełmem  krzyż maltański w wieńcu. Po drugiej stronie – herb matczyny – von Kalckreuth: dwoje skrzyżowanych wideł do wapiennika. W klejnocie nad hełmem postać kobiety  trzymającej dwoje takich wideł. Labry obu herbów w formie mięsistych, mocno unerwionych  liści akantu.

W czasie, kiedy założono kartę ewidencyjną (1962 r.), płyta znajdowała się przy kościele, położona bezpośrednio na gruncie. Lewy górny narożnik płyty był wtedy odłamany (brak litery „A” w wyrazie „ANNOR”), a  w partii twarzy postaci powierzchnia kamienia była uszkodzona.

Nr rejestru zabytków: zaginiona  płyta nagrobna jest obiektem ujętym w wojewódzkiej ewidencji zabytków.

Uwagi: 

Zaginiony zabytek nie został opisany w książce E. Bluncka „Die Kunstdenkmäler der Provinz Brandenburg” Bd 6 T. 6 „Kreis Crossen”, wydanej w  Berlinie w  1921 r. , ani w publikacji J. Zdrenki, Corpus Inscriptionum Poloniae T. X z. 8 Powiat  Krosno Odrzańskie (do 1815 roku), wyd. w Toruniu w 2016 r.

Okoliczności  kradzieży / zaginięcia: brak informacji.

Data utraty: pomiędzy 01.09.1962 r. a 16.10.2010 r.

Nr karty w Krajowym wykazie zabytków skradzionych…:  12388

Osoby posiadające informacje na temat skradzionych obiektów proszone są  o przekazanie ich Lubuskiej Policji, bądź Lubuskiemu Wojewódzkiemu Konserwatorowi Zabytków.

Kamila Domagalska




Zobacz również

Borów Polski - chorągiew procesyjna - św. Jan Ewangelista fot. 1967 r

Barokowy obraz z przedstawieniem św. Jana Ewangelisty dekorujący chorągiew  procesyjną

Miejsce kradzieży/ zaginięcia: kościół filialny pw. św. Klemensa w miejscowości Borów Polski,  gm. Nowe Miasteczko, pow. nowosolski Autor / warsztat: warsztat śląski

Rokitno – bazylika mniejsza pw. Matki Bożej Rokitniańskiej

„Rokitno – Sanktuarium Matki Bożej Rokitniańskiej”  uznane za pomnik historii rozporządzeniem Prezydenta RP

Rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 20 listopada 2024 r. (Dz.U. z 2024 r., 1734)  „Rokitno – Sanktuarium Matki Bożej

Międzyrzecz - zamek

„Międzyrzecz – zamek piastowski z zespołem dworsko- parkowym” uznany rozporządzeniem Prezydenta RP za pomnik historii

Rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 13 listopada 2024 r. „Międzyrzecz – zamek piastowski z zespołem dworsko- parkowym” został uznany

Zobacz również

Skip to content