Późnogotycka, drobna siedziba szlachecka, została w 1. poł. XIX w. przebudowana (obniżenie dachu) i powiększona. Jest murowana, założona na planie prostokąta, przedłużonego aneksem na południe, piętrowa (część starsza) i parterowa, nakryta dachami dwuspadowymi. W piwnicach występują sklepienia kolebkowe, na parterze i piętrze stropy belkowe. Architektoniczne elementy obniżonych szczytów starszego członu
Wzniesiony w XIV w., był w następnych stuleciach wielokrotnie remontowany i powiększany. W 1974 zawaliła się wschodnia ściana prezbiterium, którą odtworzono. Od 1528 do 1945 był w posiadaniu ewangelików. Kościół zachował styl gotycki. Jest orientowany, murowany z kamienia i cegły, jednonawowy z prostokątnym w rzucie prezbiterium , zakrystią i kaplicą
Zbudowany w kon. XVIII w. w stylu klasycystycznym, u schyłku XIX w. został powiększony o niski aneks. Od wielu lat dwór nie jest użytkowany i popada w ruinę. Jest murowany, prostokątny w rzucie, z okazałym ryzalitem od wschodu i dobudówką od północy, parterowy z użytkowym poddaszem w mansardzie. Elementem kontrastującym
Został zbudowany w latach 1862-1863, jako ewangelicki. Był remontowany w 1934 i w 70. latach XX w., kiedy usunięto część empor. Obiekt jest orientowany, konstrukcji szkieletowej, jednonawowy z wieloboczną absydą prezbiterialną, z piętrową kruchtą od zachodu, nakryty dachami dwuspadowymi, absyda wielospadowym.
Neorenesansowa rezydencja powstała w 1885 w wyniku przebudowy i powiększenia barokowego dworu z kon. XVII w. W 1993 obiekt został starannie odrestaurowany z przeznaczeniem na pensjonat. Jest murowany, na planie prostokąta, dwutraktowy, parterowy w części starszej, piętrowy w części z czasu rozbudowy. Oba człony mają dachy dwuspadowe, w części nowszej
W zabudowie gospodarczej folwarku wyróżnia się spichlerz, zbudowany zapewne w kon. XVIII w., kamienny, prostokątny w rzucie, piętrowy, nakryty dachem naczółkowym z wystawką nad wejściem w fasadzie.
Usytuowany na terenie folwarku, został zbudowany zapewne w kon. XVIII w., jako zarządcówka. Jest murowany, prostokątny w planie, parterowy z użytkowym poddaszem, nakryty wysokim dachem naczółkowym, z owalnie ukształtowaną wystawką nad wejściem w fasadzie, prowadzącym przez drewniany ganek.
Zbudowany ok. 1870 w stylu nawiązującym do klasycyzmu, jest murowany na planie prostokąta, piętrowy, nakryty niskim dachem czterospadowym. Dwutraktowe pierwotnie wnętrze zostało w trakcie remontów po 1945 przekształcone. Elewacje komponowane linearnie licznymi gzymsami i fryzami, od strony frontowej i ogrodowej wzbogacone są na osi pseudoryzalitami zwieńczonymi trójkątnymi przyczółkami. Z pałacem
Wzniesiony w kon. XIII w., został w XVII i w kon. XIX w. przebudowany z dostawieniem wieży. Po pożarze w 1961 został w ciągu trzech lat odbudowany. Od czasu reformacji do 1945 był w posiadaniu ewangelików. Kościół jest orientowany, salowy na planie prostokąta, murowany z ciosanego granitu, nakryty dachem dwuspadowym.
Opodal pałacu położony jest folwark, na terenie którego znajdują się dwie oficyny. Architektonicznie bliźniacze, pochodzą z przełomu XVIII-XIX w. Są murowane, w założeniu prostokątne, piętowe, nakryte dachami naczółkowymi.
