Krążkowo, gm. Sława, pow. wschowski – dawna plebania
Zbudowana ok. 1840, murowana, piętrowa, nakryta dachem naczółkowym z lukarną.
Menu
Zbudowana ok. 1840, murowana, piętrowa, nakryta dachem naczółkowym z lukarną.
Wczesnobarokowy kościół z 1618, został w 2. poł. XIX w. gruntownie przebudowany z zatarciem cech stylowych. Jest budowlą orientowaną, murowaną, salową na planie prostokąta, nakrytą dachem dwuspadowym.
Zbudowany w 1843, został powiększony o wieżę w 1888. Jest murowany, salowy na planie prostokąta. Elewacje ożywione pilastrami.
Zbudowany na pocz. XX w., został w 2. poł. tego stulecia powiększony o aneksy przy krótszych bokach. Od 2001 służy, jako pensjonat. Jest budowlą murowaną, prostokątną w rzucie, z ryzalitami, piętrową, nakrytą dachem czterospadowym.
Wzniesiony w kon. XVII w., został w 1710 rozbudowany w kierunku zachodnim, a w 1890 przekształcony we wnętrzu i ujednolicony w architekturze zewnętrznej. Opuszczony po 1970 i podupadły, został w latach 1983 – 1986 odbudowany i służy celom mieszkalnym. Obiekt jest murowany (parter) i konstrukcji szkieletowej (piętro), prostokątny w planie,
Wzniesiony w XVI w., został przebudowany wewnętrznie i powiększony o wieżę w 1567. W latach 1526 – 1668 znajdował się w rękach ewangelików. Poważnym remontom poddany był w 1694 i ok. poł. XVIII w. Po pożarze w 1828 usunięto uszkodzone sklepienia zstępując je stropami. Kościół jest orientowany, murowany, jednonawowy, z
Najstarsze, renesansowe domy, wzniesione w XVI w. na zrębach budynków gotyckich, przebudowane po pożarach miasta w 1637 i 1764, skupione są przy Rynku. Ustawione na wąskich działkach, trzykondygnacyjne, zachowały sklepienia kolebkowe i krzyżowe. Domy nr 3 i 22 ozdobione są kamiennymi portalami z 1545 i 1569, a domy nr 4
Barokowa rezydencja, wzniesiona w 1 ćw. XVIII w., został spalona w 1945 i rozebrana. Zachował się tylko relikt w postaci trzyarkadowego portyku filarowego, zwieńczonego profilowanym gzymsem, podtrzymywanym przez rzeźbione w kamieniu kariatydy.
Związany z majątkiem Podbrzezia Dolnego, wzniesiony został w XVII w., staraniem rodziny von Stentsch, przebudowany i powiększony w XVIII i XIX w., ma wydłużone proporcje, dwie kondygnacje i dach mansardowy.
Wzniesiony w 1. poł. XIV w. na miejscu grodu kasztelańskiego, stał się w latach 1369–1476 siedzibą głogowsko-żagańskich książąt – Henryka VIII, Henryka IX i Henryka XI. Był założeniem czworobocznym z wolnostojącą wieżą i budynkiem mieszkalnym zamykającym dziedziniec od strony wschodniej. Po śmierci Henryka XI zamek zajął elektor brandenburski. W czasie