Menu
Dwór obronny z XVI w., później przebudowany, należał do rodu von Berge. Opuszczony od 1945 popadł w ruinę – zachowały się kamienne mury obwodowe.
Zbudowana w XVIII w. przez ówczesnych właścicieli tutejszych dóbr – rodzinę von Unruh. Jest murowana, prostokątna w planie, parterowa z kryptą, nakryta dachem namiotowym.
Zbudowany w 2. poł. XIII w., został powiększony o zakrystię i wieżę w XVI w. oraz kruchtę w XVIII w. Jest orientowany, murowany, jednonawowy z prostokątnym w rzucie prezbiterium, zakrystią od północy, kruchtą od południa i wieżą od zachodu, nakryty dachami dwuspadowymi. Nawę przekrywa sklepienie sieciowe, prezbiterium i kruchtę krzyżowe,
Wzniesiony dla ewangelików w 1833, powiększony o wieżę w 1880, klasycystyczny, orientowany, murowany, trójnawowy na planie prostokąta, z wieżą od zachodu, nakryty dachem dwuspadowym. Wnętrze nawy głównej ma pozorne sklepienie kolebkowe, nawy boczne stropy belkowe. Elewacje artykułowane są wysokimi, zamkniętymi półkoliście oknami.
Pierwotnie ewangelicki, zbudowany w 1822, w stylu klasycystycznym, powiększony o wieżę w 1828 oraz zakrystię i kruchtę w 1904. Jest nieorientowany, murowany, prostokątny w planie, z zakrystią od północy i wieżą od południa.
Została zaprojektowana w berlińskiej pracowni architektonicznej Reinerus & Hetzel i zbudowana w latach 1902–1904. Eklektyczna budowla, murowana, założona jest na planie prostokąta z licznymi ryzalitami, piętrowa z trzykondygnacyjną wieżą w południowo-zachodnim narożniku. Elementami rezydencjonalnego założenia są oficyna i park.
Powstał wkrótce po 1772, w związku z rozwojem handlu warciańskiego. W latach 1979–1989 został wyremontowany dla potrzeb muzealnych. W partii przyziemia jest murowany, wyżej konstrukcji szkieletowej, prostokątny w rzucie, trzykondygnacyjny, nakryty dachem naczółkowym z licznymi wystawkami.
Neoklasycystyczny teatr, zbudowany w 1873, składa się z dwóch przyległych obiektów, murowanych, prostokątnych w rzucie, parterowych, nakrytych dachami dwuspadowymi. Reprezentacyjną część frontową zdobi w fasadzie okazały portyk kolumnowy, zwieńczony trójkątnym przyczółkiem.
Budynek składa się z dwu członów – starszego z 1810, klasycystycznego, parterowego z wysokim dwuspadowym dachem naczółkowym i dostawionego do niego od frontu w 1898 neoklasycystycznego, piętrowego o dachu płaskim.
Wzniesiony w latach 1799–1801, został powiększony w 1804 i ponownie w 1879 wg proj. architekta Roettera. Jest murowany, na planie wydłużonego prostokąta, trzykondygnacyjny, nakryty dachem dwuspadowym z wystawkami.