Menu
Strona główna » Zabytki architektury województwa lubuskiego » Strona 15
Zbudowany ok. poł. XIX w. (dzwon z datą 1854), w kształcie nawiązującym do stylów historycznych, jest murowany z cegły, prostokątny w rzucie, z absydą od wschodu i wieżą od zachodu.
Zbudowana w 1734, barokowa, jest murowana, prostokątna w planie, piętrowa, nakryta dachem czterospadowym
Zbudowany po połowie XIII w., od 1296 był pod patronatem konwentu augustianów w Żaganiu. W XV w. został powiększony o zakrystię i wieżę z kruchtą w przyziemiu, a drewnianą kolebę w prezbiterium zastąpiono sklepieniem. W XVI w. przesklepiono także nawę. W XIX w. zdjęto zagrożone sklepienie sieciowe nawy, wprowadzając strop
Został zbudowany w 1648, jako ewangelicki, na miejscu starszego, wzmiankowanego w 1426. Był remontowany w 1690, gdy dostawiono wieżę, w latach 1709–1711 (dobudowanie krucht) i 1901. W 1968 w miejsce drewnianej zakrystii postawiono murowaną. Jest budowlą orientowaną, drewnianą konstrukcji zrębowej, przedsionki – szkieletowej; salowy z dwiema kruchtami od południa i
Związany z folwarkiem dolnym, został zbudowany ok. 1800, w stylu klasycystycznym, gdy majątek należał do rodziny von Arnold. W 70. latach XIX w. do pałacu dobudowano kaplicę dla ewangelickiej społeczności wsi. Jest murowany, na planie prostokąta, dwutraktowy, nakryty dachem dwuspadowym. Przyległa do południowego boku kaplica, prostokątna w rzucie, z półkolistą
Związana z folwarkiem górnym renesansowa siedziba rycerska von Unruhów, została gruntownie przebudowana w kon. XVII w. Jej parterowe mury zachowały się w barokowej budowli, jako piwnice. W 2. poł. XIX w. obiekt rozbudowano dostawiając poprzeczne skrzydło i dwie loggie. Dwór jest murowany, na planie litery T, dwutraktowy, piętrowy, nakryty dachami
Wzmiankowany w 1374, powstał ok. 100 lat wcześniej. W XV w. gotycki kościół został powiększony o wieżę, a w XVII w. o zakrystię. W czasach nowożytnych przekształcono wszystkie okna i obniżono pozorne sklepienie prezbiterium. W 1821 dostawiono kruchtę i kaplicę nagrobną, a w 1882 wieżę zwieńczono nowym hełmem. W latach
Borów Polski, wzmiankowany w 1220, od połowy XIV w. do 1649 należał do wpływowego w księstwie głogowskim rodu Rechenbergów. Za ich sprawą ok. 1400 powstał tutaj zamek, usytuowany na stoku wzniesienia. Był budowlą na planie wydłużonego prostokąta, piętrową, zamykającą wschodni bok czworobocznego dziedzińca, otoczonego murem kurtynowym i suchą fosą. W
Ufundowany w 1414 przez Rechenbergów – ówczesnych właścicieli tutejszych dóbr, w XVI w. został powiększony o zakrystię, a w XVII w. dostawiono kaplicę i powiększono okna. Kościół jest orientowany, murowany z kamienia i cegły, salowy, od wschodu zamknięty trójbocznie, z zakrystią i kaplicą od północy, z wieżą od zachodu. Korpus
Neogotycki, zbudowany w 1855 na miejscu starszego. Jest orientowany, murowany, jednonawowy, z pięcioboczną absydą prezbiterialną. Wnętrze, przekryte stropem, posiada barokowe wyposażenie z poprzedniej świątyni: ołtarz główny, ambona, chrzcielnica.