Opodal dworu znajdują się dwie oficyny, pochodzące z pocz. XIX w., klasycystyczne, murowane, prostokątne w rzucie. Jedna z nich jest parterowa, nakryta dachem mansardowym, druga – piętrowa z wysokim dachem czterospadowym.
Wzniesiony w 2. poł. XVI w., gdy wsią władała rodzina von Haugwitz, w kon. XVII w. i na przełomie XVIII– XIX w. został przebudowany. Dwór, o znamionach stylowych renesansu, baroku i klasycyzmu, jest murowany z kamienia i cegły, założony na planie prostokąta z wewnętrznym dziedzińcem, w głównej części piętrowy, z
Zbudowany w 2. poł. XIII w., w XV w. został powiększony o wieżę, a w XVI w. o zakrystię. W okresie baroku został przebudowany. Spalony w XIX w., pozostawał w ruinie do 1975, gdy podjęto jego odbudowę. Jest orientowany, murowany z kamienia narzutowego, jednonawowy, z prostokątnym w planie prezbiterium, zakrystią
Renesansowa siedziba, wzniesiona przez Promnitzów, została w XIX w. przekształcona i powiększona w rezydencję o architekturze eklektycznej. Po 1945 był w użytkowaniu PGR, lecz opuszczony w 60. latach popadł w ruinę. Zachowane są mury kapitalne i przesklepione kolebkowo piwnice. W otoczeniu obiektu znajduje się park krajobrazowy, bardzo zaniedbany.
W obecnej postaci został ukształtowany w 4. ćw. XIX w. W wyniku gruntownej przebudowy barokowej siedziby. Obiekt jest murowany, prostokątny w założeniu, z pozornym ryzalitem od frontu, parterowy z wystawką nad ryzalitem, nakryty dachem dwuspadowym, ujętym schodkowymi szczytami. Do dworu przylega niewielkie założenie parkowe z XIX w.
Od poł. XVII w. do 1904 dobra w Bojadłach należały do rodziny von Kottwitz, z którą wiążą się dzieje pałacu, wzniesionego w 1707, po pożarze odbudowanego w 1735. W trakcie remontu, po zdewastowaniu w czasie wojny siedmioletniej, pałac ozdobiono sztukateriami rokokowymi. Był restaurowany po uszkodzeniu przez ogień w 1812 i
Wzniesiona ok. 1800, klasycystyczna. Jest murowana, prostokątna w rzucie, parterowa, nakryta dachem dwuspadowym.
Wzniesiony w latach 1757–1758, jako ewangelicki, z fundacji Kottwitzów – ówczesnych dziedziców wsi. Był remontowany ok. 1800, gdy wieża otrzymała nowe pokrycie oraz w 1985 i 1998. Zbudowany w konstrukcji szkieletowej, jest orientowany, założony na planie wydłużonego ośmioboku, z zakrystią od wschodu, kruchtami od południa i północy, z wieżą od
Zbudowany ok. 1800, jest murowany, prostokątny w planie, piętrowy, nakryty dachem czterospadowym.
Dom nr 9 z kon. XVIII w., nr 6 z ok. 1840, murowane, prostokątne w rzucie, parterowe, nakryte dachami naczółkowymi.
