Wzmiankowany w 1308, jako należący do diecezji poznańskiej, w czasie reformacji został przejęty przez protestantów, którzy w XVI w. Wznieśli obecną budowlę, powiększoną w 1654 o wieżę, a w XIX w. o kruchtę. Kościół jest orientowany, murowany, salowy o trójbocznym zamknięciu od wschodu, z cylindryczną wieżą od zachodu, nakryty dachem
Powstał w 1909, z wykorzystaniem fragmentów starszego ratusza z 1779. W 1927 był remontowany i powiększony o parterowe aneksy. Jest murowany, w planie prostokątny, z przyległościami, piętrowy, nakryty dachem czterospadowym, z sygnaturką w kalenicy.
Zbudowany w 1851, w stylu nawiązującym do architektury średniowiecznej, jest budowlą jednonawową z absydą prezbiterialną i wieżą.
Pierwotnie ewangelicki, zbudowany w 1877, eklektyczny, murowany, jednonawowy z absydą prezbiterialną, posiada barokowe wyposażenie z poprzedniego kościoła z 1654.
Miejscowość powstała w XV w., jako Nowy Nietków, w pobliżu starszej wsi Nietków. Ok. 1550 właściciele dóbr, Rothenburgowie, zbudowali tutaj zamek myśliwski, przy którym rozwinęła się osada rzemieślnicza. Po wojnie trzydziestoletniej do Rothenburga (tak zmieniła się nazwa miejscowości) napłynęli osadnicy z terenów monarchii austriackiej. W 1690 elektor brandenburski Fryderyk III
Rycerska siedziba obronna Rechenbergów z XVI w. została w następnym stuleciu rozbudowana. Ok. 1750, w czasie remontu obiektu, ujednolicono elewacje nadając im barokową artykulację. Kolejny remont, na przełomie XVIII–XIX w., zaznaczył się we wnętrzach elementami klasycystycznego wystroju sztukatorskiego. Był remontowany w 1972 i po 2000. Jest otoczony fosą, rozlewającą się
Kościół istniał w Czarnowie już w średniowieczu. Obecny o znamionach późnoklasycystycznych, zbudowano w latach 1826 – 1827, jako ewangelicki. Z poprzedniego zachowała się dolna część wieży. Jest orientowany, murowany, salowy na planie prostokąta, z zakrystią od północy i wieżą od zachodu, nakryty dachem trzyspadowym. Kopulasty dach wieży pochodzi z 1927.
Wzniesiony w latach 1784 – 1786, został w 1866 przebudowany i powiększony, otrzymując architekturę nawiązującą do klasycyzmu. Jest orientowany, murowany, salowy na rzucie prostokąta, z zakrystią od północy, kruchtą od południa i wieżą od zachodu, nakryty dachami dwuspadowymi; wieża hełmem z latanią. Wnętrze przekryte jest stropem. Pierwotnie była to świątynia
Cybinka prawa miejskie otrzymała dopiero po roku 1945. Jako wieś wzmiankowana jest w 1477. Rozwinęła się w kon. XIX w., po wybudowaniu kopalni węgla brunatnego. Osią rozbudowanego założenia jest główna ulica, zbieżna z tranzytową drogą Krosno Odrzańskie – Słubice. Na południe od niej znajduje się stare, wielodrożnicowe założenie wiejskie z
Został zbudowany w latach 1912 – 1914, na miejscu kościoła z 1777, spalonego. Jest murowany o architekturze nawiązującej do baroku, trójnawowy o układzie bazylikowym z transeptem, z wieżą zwieńczoną baniastym hełmem. Z poprzedniej świątyni zachowało się barokowe wyposażenie.
