Uroczystość oddania do użytku dawnej willi H. Lehmanna w Gorzowie Wlkp.

Na zaproszenie Pana Edwarda Jaworskiego Dyrektora Wojewódzkiej i Miejskiej Biblioteki Publicznej im. Zbignewa Herberta w Gorzowie Wielkopolskim w dniu 5 marca 2015 r. do Książnicy Gorzowskiej przybyli licznie goście, aby uczestniczyć w uroczystym otwarciu zabytkowej willi po trwających w ostatnich latach pracach remontowych i konserwatorskich. W uroczystości wzięli udział m.in. Pan Jan Świrepo Wicewojewoda Lubuski, Pan Romuald Gawlik Wicemarszałek Województwa Lubuskiego, Pani Barbara Bielinis-Kopeć Lubuski Wojewódzki Konserwator Zabytków i Pani Agnieszka Harasimowicz Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego oraz przedstawiciele środowisk kultury z Gorzowa Wielkopolskiego i regionu.
Willa wzniesiona została w 1905 r. przez Hansa Lehmanna. Jej secesyjną formę zaprojektował K. Bengert. Szczęśliwie przetrwała zniszczenia wojenne i po II wojnie światowej w budynku mieściła się prokuratura, a od 1989 r. – biblioteka wojewódzka. Willa była jej główną siedzibą do 2007 r., kiedy oddano do użytku nowy, sąsiadujący z nią gmach.
Nie zapomniano jednak o ważnym dla Gorzowa Wielkopolskiego zabytku i dzięki staraniom dyrekcji biblioteki udało się skutecznie pozyskać środki finansowe z LRPO oraz Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego na remont budynku, który pochłonął blisko 3 miliony zł.
Prace prowadzone były pod nadzorem konserwatorskim. Objęły m.in. remont elewacji i wnętrz, renowację zabytkowej stolarki okiennej, drzwi, podłóg, terakotowych posadzek, boazerii, schodów, drewnianych stropów. W ich efekcie utrwalona została zarówno forma zewnętrzna jak i wnętrza willi, które zachowały swoje pierwotne rozplanowanie oraz elementy secesyjnego wystroju: stolarka drzwiowa i okienna, boazerie, reprezentacyjna klatka schodowa, stropy, sztukaterie, witraże, polichromie oraz żyrandole, latarnie, kominek w holu, piec kaflowy, a także wmontowane w ścianę meble i sejf.
W obiekcie ulokowane zostaną zbiory specjalne z czytelnią, muzeum książki, galerie grafiki, ryciny, karykatury, ekspozycja kartografii, sala wystawowa oraz pracownia digitalizacji połączona z własnym wydawnictwem. Odrestaurowany zabytek ponownie przywrócony został społeczeństwu.