Decyzją Lubuskiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków w dniu 16.02.2016 r., pod nr L-711/A wpisana do rejestru zabytków została dzwonnica w Kaczenicach (pow. zielonogórski). Postępowanie administracyjne prowadzone było na wniosek właściciela obiektu – Gminy Nowogród Bobrzański.
Dzwonnica, zlokalizowana jest przy ul. Wiejskiej w Kaczenicach, przy drodze przebiegającej przez jej środek. Historycznie dzwonnice, poza funkcją sakralną (zwyczajowo dzwony biły z okazji świąt, wesel, pogrzebów) wykorzystywane były również przy okazji świąt państwowych lub też do sygnalizacji pożarów itp. Dzwonnica w Kaczenicach posiadała dodatkowo dwie tarcze zegarowe. Została ona wzniesiona ok. 1860 r., a w jej wnętrzu umieszczono dwa dzwony. Jeden z nich (nie istniejący) związany był z mechanizmem zegarowym.
Dzwonnicę wzniesiono w konstrukcji murowanej na rzucie kwadratu, jako trzykondygnacyjną, nakrytą hełmem ostrosłupowym zwieńczonym kulą. Ceglane elewacje posiadają harmonijną, jednoosiową kompozycję i skromny detal architektoniczny. Wnętrze dzwonnicy podzielono zostało stropami na trzy kondygnacje. Na piętrze mieścił się mechanizm zegara, którego pozostałość stanowią widoczne w elewacji tarcze zegarowe ze wskazówkami oraz fragmenty mechanizmu zachowane w grubości muru. Na najwyższej kondygnacji pierwotnie zawieszone były dwa dzwony. Do dziś zachował się tylko jeden staliwny instrument, na którym znajduje się dwuwersowe pole z inskrypcją: GEMEINDE ROHRWIESE. 1867. Dzwonnica, mimo niewielkich przekształceń, zachowana jest w historycznej formie. Utrzymana jest pierwotna bryła i wystrój architektoniczny elewacji. Przetrwała drewniana konstrukcja wsporcza dla dzwonów, więźba dachowa oraz belki stropowe. Do dnia dzisiejszego zachował się jeden z dwóch dzwonów i obie tracze zegarowe.
Tego typu obiekty pełniły funkcję zarówno dzwonnicy, jak i wieży zegarowej. We wsiach nieposiadających kościołów dzwonnice stanowiły w zasadzie jedyny przykład budownictwa, służący ogółowi społeczności. Towarzyszyły one mieszkańcom w obchodach istotnych wydarzeń z ich życia i uroczystości państwowych oraz były wykorzystywane do sygnalizacji zagrożeń. Należy podkreślić, że niezwykle malownicza bryła w kontekście zabudowy wsi stanowi dominantę i waloryzuje krajobraz kulturowy Kaczenic oraz jest cennym przykładem zachowanego do naszych czasów w zabytku, reprezentującego poziom techniki budowlanej z połowy XIX stulecia.
Dzwonnica, zlokalizowana jest przy ul. Wiejskiej w Kaczenicach, przy drodze przebiegającej przez jej środek. Historycznie dzwonnice, poza funkcją sakralną (zwyczajowo dzwony biły z okazji świąt, wesel, pogrzebów) wykorzystywane były również przy okazji świąt państwowych lub też do sygnalizacji pożarów itp. Dzwonnica w Kaczenicach posiadała dodatkowo dwie tarcze zegarowe. Została ona wzniesiona ok. 1860 r., a w jej wnętrzu umieszczono dwa dzwony. Jeden z nich (nie istniejący) związany był z mechanizmem zegarowym.
Dzwonnicę wzniesiono w konstrukcji murowanej na rzucie kwadratu, jako trzykondygnacyjną, nakrytą hełmem ostrosłupowym zwieńczonym kulą. Ceglane elewacje posiadają harmonijną, jednoosiową kompozycję i skromny detal architektoniczny. Wnętrze dzwonnicy podzielono zostało stropami na trzy kondygnacje. Na piętrze mieścił się mechanizm zegara, którego pozostałość stanowią widoczne w elewacji tarcze zegarowe ze wskazówkami oraz fragmenty mechanizmu zachowane w grubości muru. Na najwyższej kondygnacji pierwotnie zawieszone były dwa dzwony. Do dziś zachował się tylko jeden staliwny instrument, na którym znajduje się dwuwersowe pole z inskrypcją: GEMEINDE ROHRWIESE. 1867. Dzwonnica, mimo niewielkich przekształceń, zachowana jest w historycznej formie. Utrzymana jest pierwotna bryła i wystrój architektoniczny elewacji. Przetrwała drewniana konstrukcja wsporcza dla dzwonów, więźba dachowa oraz belki stropowe. Do dnia dzisiejszego zachował się jeden z dwóch dzwonów i obie tracze zegarowe.
Tego typu obiekty pełniły funkcję zarówno dzwonnicy, jak i wieży zegarowej. We wsiach nieposiadających kościołów dzwonnice stanowiły w zasadzie jedyny przykład budownictwa, służący ogółowi społeczności. Towarzyszyły one mieszkańcom w obchodach istotnych wydarzeń z ich życia i uroczystości państwowych oraz były wykorzystywane do sygnalizacji zagrożeń. Należy podkreślić, że niezwykle malownicza bryła w kontekście zabudowy wsi stanowi dominantę i waloryzuje krajobraz kulturowy Kaczenic oraz jest cennym przykładem zachowanego do naszych czasów w zabytku, reprezentującego poziom techniki budowlanej z połowy XIX stulecia.
