Podobnie jak w wielu innych miastach łużyckich kościół usytuowany jest na rynku. Późnoromańska bazylika z kostki granitowej stała tutaj już od połowy XIII wieku. Z tamtego czasu pochodzą fragmenty murów południowej nawy oraz dolna część szerokiej wieży z granitowym, uformowanym uskokowo portalem, do połowy pogrążonym w gruncie narosłego w ciągu stuleci terenu. Obecna trzynawowa hala powstała w wyniku przebudowy i powiększenia pierwotnego założenia, co nastąpiło w XIV, XV i na początku XVI wieku.
Z okresem rozbudowy kościoła, po wspomnianym pożarze wiąże się także architektoniczny wystrój wnętrza, w tym gwiaździste i sieciowe sklepienia naw oraz kaplic. To samo odnosi się do zachowanej częściowo polichromii ściennej o tematyce pasyjnej. Późniejsze, z XVI stulecia, jest malowidło wyobrażające rodzinę Rothenbergów, w akcie adoracji wizerunku Chrystusa Boleściwego.
