Został zbudowany w latach 1585–1587 na miejscu starszego, wzmiankowanego w 1332, powiększony o wieżę w 1676. Po pożarze w 1702 został po dwóch latach odbudowany, a wieża, którą podwyższono, w 1781. Gruntowny remont kościoła przeprowadzono na pocz. XX w. i w latach 2003–2006. Kościół o cechach gotycko-renesansowych jest budowlą orientowaną, murowaną, jednonawową, z prostokątnym w rzucie prezbiterium, rzędami kaplic od południa i północy, z wieżą od zachodu. Nakryty jest dachami dwuspadowymi; wieża namiotowym. Architekturę wnętrza z barokowym wyposażeniem ożywiają otwarte arkadowo kaplice z emporami o parapetach wspartych na renesansowych konsolach. Nad nawą rozpięte jest czteroprzęsłowe sklepienie sieciowe, nad prezbiterium kolebkowe z lunetami; w kaplicach i emporach – krzyżowe. W oskarpowanej bryle kościoła członem dominującym jest czworoboczna wieża.
